Δημήτριος Ράλλης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
O Δημήτριος Ράλλης (1844 – 1921) ήταν πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Γεννήθηκε στη Αθήνα από οικογένεια με ρίζες στο Βυζάντιο και με πολλούς εκπροσώπους της σε καίριες θέσεις ήδη από το 15ο αιώνα. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, νομοδιδάσκαλος και πολιτικός. Κατά την περίοδο των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών επί Όθωνα συμμετείχε σε αντιμοναρχικές εκδηλώσεις παρά τη συμμετοχή του πατέρα του ως Υπουργού στη φιλοβασιλική κυβέρνηση Μιαούλη. Ίσως και για να απομακρυνθεί από τα γεγονότα αυτά, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου συνέγραψε διδακτορική διατριβή με θέμα τα «Ναυτικά Δάνεια», η οποία του επέτρεψε να γίνει υφηγητής Εμπορικού Δικαίου στην Αθήνα όπου επέστρεψε το 1868. Τέσσερα χρόνια αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής Αττικής. Πολιτεύτηκε ως αντίπαλος του Βούλγαρη και προσχώρησε αμέσως μετά το σχηματισμό του το 1875 στο Τρικουπικό Κόμμα αναλαμβάνοντας μάλιστα το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Παιδείας. Αν και ήταν καλός ρήτορας ο ορμητικός του χαρακτήρας τον ώθησε ακόμη και στην επίλυση των διαφορών του με μονομαχία εναντίον του βουλευτή Λακωνίας Πετροπουλάκη και του Πρωθυπουργού Κωνσταντόπουλου.
Το 1883 ο Τρικούπης του ανέθεσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά ο ίδιος προτίμησε ένα χρόνο αργότερα να ανεξαρτητοποιηθεί και να ιδρύσει το δικό του «Τρίτο Κόμμα» υπηρετώντας τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Υπολόγισε όμως χωρίς το Βασιλιά, ο οποίος όταν το 1892 με την παραίτηση της κυβέρνησης Δηλιγιάννη κάλεσε το «Τρίτο Κόμμα» να σχηματίσει κυβέρνηση, παρέκαμψε το φυσικό αρχηγό Ράλλη υπέρ του Κωνσταντόπουλου, γεγονός που οδήγησε τον ίδιο το Ράλλη και όλους σχεδόν τους βουλευτές του σε αποχώρηση από το κόμμα του. Αντιπολιτεύτηκε τον Τρικούπη το 1892 για να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών επί κυβερνήσεως Σωτηρόπουλου μετά τη χρεοκοπία του 1893 αλλά η κυβέρνηση αυτή απέτυχε και παραιτήθηκε ήδη τον Οκτώβριο του ίδιου έτους υπέρ και πάλι του Τρικούπη.
Έγινε Πρωθυπουργός τον Απρίλη του ’97 αλλά το κλίμα δυσαρέσκειας δεν επέτρεψε παρά μια πεντάμηνη θητεία στην κυβέρνηση αυτή (18 Απριλίου - 21 Σεπτεμβρίου 1897). Διετέλεσε ακόμη Πρωθυπουργός τις περιόδους 28 Ιουνίου 1903 - 6 Δεκεμβρίου 1903, 9 Ιουνίου 1905-8 Δεκεμβρίου 1905 και 7 Ιουλίου 1909-15 Αυγούστου 1909. Την τελευταία πρωθυπουργία του διέκοψε η στρατιωτική επανάσταση του 1909 και η εμφάνιση του Βενιζέλου στην πολιτική ζωή του τόπου, τον οποίο ο Ράλλης αντιπολιτευόταν, αν και συμφωνούσε μαζί του σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Μετείχε στις κυβερνήσεις Γούναρη, Ζαΐμη και Σκουλούδη και ανέλαβε για τελευταία φορά την Πρωθυπουργία το 1920 για μικρό όμως και πάλι χρονικό διάστημα (04.11.1920 – 24.01.1921). Πέθανε από καρκίνο λίγο αργότερα στην Αθήνα σε ηλικία 77 χρόνων.
 |
|---|
| Πανούτσος Νοταράς | Καννέλλος Δεληγιάννης | Ρήγας Παλαμήδης | Δημήτριος Καλλιφρονάς | Δημήτριος Χατζίσκος | Α. Γεωργαντάς | Λ. Γιουρδής | Ε. Παρίσης | Παναγιώτης Βάρβογλης | Θρασύβουλος Ζαΐμης | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος | Ι. Ζάρκος | Αλέξανδρος Κοντοσταύλος | Δ. Βουδούρης | Ανδρέας Αυγερινός | Α. Λόντος | Ανάργυρος Αναργύρου | Φίλων Φίλωνος | Λ. Πετιμεζάς | Ζηνόβιος Βάλβης | Αριστείδης Μωραϊτίνης | Διομήδης Κυριακός | Ιωάννης Μεσσηνέζης | Επαμεινώνδας Δεληγιώργης | Ευθύμιος Κεχαγιάς | Λυκούργος Κρεστενίτης | Ι. Παξιμάδης | Τριαντάφυλλος Λαζαρέτος | Δημήτριος Δρόσος | Δημήτριος Χρηστίδης | Κωνσταντίνος Λομβάρδος | Δημήτριος Χατζίσκος | Σπυρομήλιος | Ι. Δεληγιάννης | Σ. Κασιμάτης | Σωτήριος Σωτηρόπουλος | Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος | Σπύρος Βαλαωρίτης | Παύλος Καλλιγάς | Αντώνιος Ρικάκης | Σ. Στεφανόπουλος | Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος | Ν. Γεωργιάδης | Βασίλειος Βουδούρης | Αλέξανδρος Ζαΐμης | Γ. Πετούσης | Αλέξανδρος Ρώμας | Νικόλαος Τσαμαδός | Νικόλαος Μπουφίδης | Θεόδωρος Ρετσίνας | Δημήτριος Ράλλης | Ν. Λεωνίδας | Ν. Χατζίσκος | Μ. Μπουφίδης | Νικόλαος Λεβίδης | Κ. Κουμουνδούρος | Κ. ΄Εσλιν | Νικόλαος Στράτος | Ιωάννης Τσιριμώκος | Κωνσταντίνος Ζαβιτσάνος | Μ. Θεοτόκης | Θεμιστοκλής Σοφούλης | Κωνσταντίνος-Αργασάρης Λομβάρδος | Ελευθέριος Βενιζέλος | Κωνσταντίνος Ρακτιβάν | Χαράλαμπος Βοζίκης | Ιωάννης Θεοτόκης | Κωνσταντίνος Ροδόπουλος | Ηλίας Τσιριμώκος | Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας | Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου | Δημήτριος Παπασπύρου | Ιωάννης Αλευράς | Αθανάσιος Τσαλδάρης | Απόστολος Κακλαμάνης | Aννα Μπενάκη-Ψαρούδα |
