Παναγής Τσαλδάρης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγής Τσαλδάρης(1868-17 Μαΐου 1936). Γεννήθηκε στο Καμάρι Κορινθίας. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα όπου ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ Νομικής το 1889 και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Γκαίτινγκεν[1], στο Βερολίνο, στη Λειψία και στο Παρίσι. Το 1893 επέστρεψε στην Ελλάδα και ακολούθησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Πέθανε το 1936 από συγκοπή καρδιάς.
[Επεξεργασία] Πολιτική σταδιοδρομία
Εκλέχτηκε πρώτη φορά βουλευτής Κορινθίας στην αναθεωρητική Βουλή του 1910 και στην απλή του 1912. Από τότε ο Τσαλδάρης εκλεγόταν συνεχώς, με εξαίρεση τις εκλογές του 1923, στις οποίες αρνήθηκε να μετάσχει. Χρημάτισε υπουργός Δικαιοσύνης (1915) στην κυβέρνηση Γούναρη, εσωτερικών και Συγκοινωνιών (1920, 1926) στις κυβερνήσεις Καλογερόπουλου, Γούναρη και Ζαϊμη. Το 1922 ανέλαβε την αρχηγία του Λαϊκού κόμματος μετά τον τουφεκισμό του Γούναρη. Εκλέχτηκε δύο φορές πρωθυπουργός (1932-33 και 1933-1935). Το 1932 σχημάτισε υπό την προεδρία του κυβέρνηση συνεργασίας του κόμματος του, του Εθνικού Ριζοσπαστικού και των Ελευθεροφρόνων. Το Μάρτιο του 1933 σχημάτισε νέα κυβέρνηση (υπο την προεδρία του) με τον Κονδύλη. Το 1935 ανετράπη απο στρατιωτικό πραξικόπημα εξαιτίας της διστακτικής στάσης που τήρησε στο θέμα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για τη βασιλική παλινόρθωση.
[Επεξεργασία] Οι απόψεις του
Ο Τσαλδάρης ήταν ο ηγέτης του αντιβενιζελικού πολιτικού κόσμου. Αντέδρασε έντονα στην πολιτική προσέγγισης με την Τουρκία που ακολούθησε ο Βενιζέλος, υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα προέβη σε παραχωρήσεις προς την Τουρκία χωρίς κανένα ουσιαστικό αντάλλαγμα. Επίσης υποστήριξε πως η συμφωνία του 1930 δεν εξασφάλιζε τα δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία και πως η ρύθμιση του ζητήματος των περιουσιών ήταν εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων.
[Επεξεργασία] Παραπομπές και σημειώσεις
- ↑ Εκεί γνώρισε τον Δημήτριο Γούναρη και απο τότε συνδέθηκαν με στενή φιλία> Ο Π. Τσαλδάρης αποτύπωσε τις πρώτες εντυπώσεις από τη συνάντησή του με τον Δ. Γούναρη σε επιστολή προς τους γονείς του: «Ο υιός του κ. Γούναρη είναι εξαίρετος νέος, αξιοζήλευτος εις όλα του. Με υπεδέχθη και με επεριποιήθη ως αδελφόν του». Μαζί με τον Γούναρη συνέχισαν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας (1891)
