Mazurek Dąbrowskiego

El Vikipedio

Mazurek Dąbrowskiego estas la ŝtata himno de Pollando (de 1927).

La teksto estis verkita de Józef WYBICKI [JUzef viBICki] en 1797 en itala urbeto Reggio Emilia, sub la titolo "Kanto de la polaj legioj en Italio". Ekde 1798 la kanto estis bone konata en ĉiuj partoj de dispartigita Pollando. Ĝi estis kantata dum Novembra Ribelo (1830), Januara Ribelo (1863), de elmigrintaj poloj en 19-a jarcento, dum la Revolucio de 1905 kaj ambaŭ mondmilitoj. La teksto estis tradukata al 17 lingvojn. Dum la Printempo de Popoloj ĝi estis bone konata ia. en Vieno, Berlino kaj Prago. Post malsukceso de la Novembra Ribelo Richard Wagner ekkomponis uverturon Polonia, en kiu uzis melodion de Mazurek Dąbrowskiego. La uverturo estis ofte ludata dum la 2-a mondmilito, kiam germanoj malpermesis uzadon de la pola himno.

Mazurek Dąbrowskiego estis prototipo de la Tutslava Himno kaj poste - de la ŝtata himno de Jugoslavio. La teksto de pola himno influis la ukrainan himnon "Ŝĉe ne vmerla Ukraina" ("ankoraŭ ne mortis Ukrainio").

La komponisto de melodio estas nekonata. La unua verso "Jeszcze Polska nie zginęła" ([jeŝĉe Polska nje zgineŭa], ankoraŭ Pollando ne pereis) estas iam erare pensita la nacia moto de Pollando. La verso foje estas citata en la originala formo "Jeszcze Polska nie umarła" (ankoraŭ Pollando ne mortis).

Ekde la 26-a de februaro 1927 la kanto estas oficiala ŝtata himno de Pollando.

[redaktu] Nuna teksto

[redaktu] originala

1. Jeszcze Polska nie zginęła
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Rekantaĵo:
Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

2. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

(Rekantaĵo)

3. Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

(Rekantaĵo)

4. Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.

(Rekantaĵo)

[redaktu] laŭvorta traduko

Ankoraŭ Pollando ne pereis
dum kiam ni vivas.
Kion fremda forto de ni prenis,
ni per sabro rericevos.

Rekantaĵo:
Marŝu, marŝu Dąbrowski,
de Italio al Pollando!
Sub via gvido
ni unuiĝos kun la popolo.

Ni transiros Vistulon, ni transiros Varton,
ni estos pollandanoj,
Donis al ni ekzemplon Bonaparto,
kiel ni venkon havos.

(Rekantaĵo)

Kiel Czarniecki al Poznanio
post la sveda konkero
por savo de la hejmlando
ni revenos trans maron.

(Rekantaĵo)

Jam tie patro al sia Banjo
parolas plore:
"Aŭskultu, jen la niaj
batantaj la tamburon."

(Rekantaĵo)

[redaktu] poezia traduko

La Polujo ne pereis,
Dum ni vive spiros,
Kion fremda forto prenis,
Ni per fort’ akiros.

Rekantaĵo:
Marŝu, marŝ’, Dąbrowski
El itala lando;
Al Patruj’ nin gvidos
Via Ĉefkomando.

Iros ni trans Vistul’, Varto,
Estos pollandanoj;
Kiel venki, Bonaparto
Montris al kompanoj.

(Rekantaĵo)

Kiel ĉef’ Czarniecki granda
Kontraŭ la svedaro,
Tiel ni por savo landa,
Ĵetos nin trans maro.

(Rekantaĵo)

Patro al filino sia
Ĝoj-plorante diras:
„Aŭdu, bravularo nia,
Kun tambur’ marŝ-iras”.

(Rekantaĵo)