Bokmål
Z Wikipedii
Bokmål (do 1929 w postaci riksmålu) to jeden z dwóch urzędowych standardów pisanego języka norweskiego, wywodzący się z języka duńskiego. Drugim jest stosunkowo rzadko używany nynorsk (do 1929 znany jako landsmål). Bokmål jest zbliżony do swej bardziej konserwatywnej odmiany - riksmålu, ale nie identyczny. Łącznie bokmålu i riksmålu jako formy pisanej używa obecnie 85-90% Norwegów, z czego zdecydowana większość to użytkownicy bokmålu. Także tę formę języka poznają obcokrajowcy uczący się języka norweskiego.
Zobacz też: bokmål w Wikisłowniku
| Język norweski |  |
|---|---|
| Landsmål | Høgnorsk | Nynorsk | Samnorsk | Bokmål | Riksmål | Dansk-Norsk | Russenorsk | |
| Språkrådet | Noregs Mållag | Riksmålsforbundet | dialekty języka norweskiego | |
| Æ | Ø | Å | |
pragermański † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • flamandzki • fryzyjski • holenderski • dialekt holenderski • jidysz • limburgijski • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • staroangielski † • starosaksoński † • staro-wysoko-niemiecki † • średnioangielski † • średnio-wysoko-niemiecki † • twents • wczesny nowoangielski † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysöryś) • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders
skandynawskie:
bokmål • duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski • nynorsk • riksmål • starogotlandzki † • staronordyjski †
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Norwegią i językami. Jeśli możesz, rozbuduj go.
