Język flamandzki
Z Wikipedii
| Vlaams | |
| Obszar | Belgia, Holandia |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki germańskie **Języki zachodniogermańskie ***Język flamandzki |
| Pismo | łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Belgia, Holandia |
| SIL | VLS |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język flamandzki (vlaams) - zbiorcze określenie mocno zróżnicowanej grupy dialektów języka niderlandzkiego, należącego do języków germańskich, używanego jako macierzysty przez ok. 6 mln mieszkańców Belgii, głównie w jej północnej części. Oficjalnym określeniem języka urzędowego jest "język niderlandzki" (nederlands), niekiedy nazywany również językiem holenderskim, gdyż w wersji standardowej jest niemal identyczny jak język używany w Holandii. Nieprawidłowe określenie język flamandzki w odniesieniu do jednego z dwóch języków oficjalnych Belgii prawdopodobnie wzięło się od nazwy Flamandów, grupy etnicznej, posługującej się tymi dialektami.
W muzyce rockowej wyrażenie śpiewać po flamandzku znaczy tyle co udawać śpiew po angielsku lub w innym nieznanym sobie języku.
[edytuj] Zobacz też:
pragermański † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • flamandzki • fryzyjski • holenderski • dialekt holenderski • jidysz • limburgijski • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • staroangielski † • starosaksoński † • staro-wysoko-niemiecki † • średnioangielski † • średnio-wysoko-niemiecki † • twents • wczesny nowoangielski † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysöryś) • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders
skandynawskie:
bokmål • duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski • nynorsk • riksmål • starogotlandzki † • staronordyjski †
