Język limburgijski
Z Wikipedii
Limburgish, Limburgs | |
Obszar | Holandia, Belgia, niewielki obszar Niemiec |
Liczba mówiących | 1,6 mln. |
Ranking | ? |
Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki germańskie **Języki zachodniogermańskie ***Język limburgijski |
Pismo | łaciński |
Status oficjalny | |
Język urzędowy | Holandia (jako język regionalny); brak oficjalnego statusu w Belgii |
Regulowany przez | brak oficjalnej regulacji |
Kody języka | |
ISO 639-1 | li |
ISO 639-2 | lim |
ISO/FDIS 639-3 | lim |
SIL | LIM |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata |
Język limburgijski - należy do języków germańskich. Używa go ok. 1,6 mln mieszkańców Niderlandów w rejonie Limburgii i Nadrenii, oraz kilkaset tysięcy w Niemczech.
Zobacz też: język (mowa), lingwistyka.
pragermański † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • flamandzki • fryzyjski • holenderski • dialekt holenderski • jidysz • limburgijski • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • staroangielski † • starosaksoński † • staro-wysoko-niemiecki † • średnioangielski † • średnio-wysoko-niemiecki † • twents • wczesny nowoangielski † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysöryś) • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders
skandynawskie:
bokmål • duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski • nynorsk • riksmål • starogotlandzki † • staronordyjski †