Język wysokoniemiecki
Z Wikipedii
| Hochdeutsch | |
| Obszar | Niemcy, Austria, Szwajcaria i inne |
| Liczba mówiących | 100 milionów |
| Ranking | 9. |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki germańskie **Języki zachodniogermańskie ***Język wysokoniemiecki |
| Pismo | łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Niemcy, Austria, Liechtenstein, Szwajcaria, Luksemburg oraz Belgia, Dania, Włochy, jeden z urzędowych w Unii Europejskiej |
| Regulowany przez | ? |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | de |
| ISO 639-2 | deu/ger |
| SIL | GER |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język wysokoniemiecki (niem. hochdeutsche Sprache) jest bardzo zróżnicowany regionalnie i niektóre dialekty – takie jak dialekt używany w niemieckojęzycznej części Szwajcarii (schweizerdeutsch po polsku zwany też językiem alemańskim) – są czasem klasyfikowane jako osobne języki. Najbliżej spokrewniony jest z językiem niderlandzkim.
[edytuj] Ortografia
Alfabet niemiecki jest odmianą alfabetu łacińskiego i składa się z 30 liter. Oprócz liter klasycznych zawiera także litery ä, ö i ü (tzw. umlaut) oraz ß (ligatura sz, tzw. eszet lub scharfes s). Przy braku odpowiednich czcionek mogą one być zastępowane odpowiednimi dwuznakami (ä=ae, ö=oe, ü=ue, ß=ss).
A Ä B C D E F G H I J K L M N O Ö P Q R S T U Ü V W X Y Z a ä b c d e f g h i j k l m n o ö p q r s ß t u ü v w x y z
[edytuj] Zobacz też:
pragermański † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • flamandzki • fryzyjski • holenderski • dialekt holenderski • jidysz • limburgijski • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • staroangielski † • starosaksoński † • staro-wysoko-niemiecki † • średnioangielski † • średnio-wysoko-niemiecki † • twents • wczesny nowoangielski † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysöryś) • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders
skandynawskie:
bokmål • duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski • nynorsk • riksmål • starogotlandzki † • staronordyjski †
