Martin B-26 Marauder

Z Wikipedii

B-26 Marauder (ang. "maruder", "rabuś") – amerykański średni bombowiec z okresu II wojny światowej budowany przez zakłady Martin w Baltimore.

W latach 1941-1945 zbudowano ponad pięć tysięcy egzemplarzy samolotu w różnych wersjach. Począwszy od wersji "B", samoloty B-26 miały najniższe straty własne w warunkach bojowych ze wszystkich samolotów amerykańskich biorących udział w wojnie. Mimo to, wersja B-26A znana była jako "The Widowmaker" z powodu wielu wypadków, jakie miały miejsce podczas startów.

Samolot został zamówiony w 1939 i pierwsze prototypy zeszły z linii produkcyjnej w 1940, po przeprowadzeniu testów wszedł on do produkcji w 1941, cały cykl projektowy zajął mniej niż 24 miesiące.

B-26 był samolotem o znacznie lepszych osiągach niż B-25. Osiągnięto to dzięki użyciu skrzydeł o bardzo małej powierzchni nośnej, co jednak wiązało się z bardzo wysokim ich obciążeniem. Powodowało to spore trudności pilotażowe i utrudniało start i lądowanie oraz było powodem wielu wypadków, szczególnie podczas startu. W tym okresie samolot otrzymał bardzo wiele dosadnych przezwisk jak "Martin Murderer" (Martin Zabójca), "Baltimore Whore" (k*rwa z Baltimore) i "Flying Prostitute" (latająca prostytutka). To ostanie wiąże się z grą słów w języku angielskim, według pilotów samolot ten podobnie jak kobiety parające się prostytucją nie miał "żadnych widocznych sposobów (środków) utrzymania" (no visible means of suport), co było aluzją do "braku" skrzydeł i "niemożliwości" utrzymania się tego samolotu w powietrzu.

Z powodu wielu wypadków powołano specjalną komisję senacką, zadaniem miało być zbadanie przyczyn powyższych problemów. Przewodniczącym komisji został senator Harry Truman (późniejszy prezydent USA). Zbieg okoliczności sprawił, że w dniu przybycia komisji do Avon Park, gdzie trenowali piloci B-26, rozbiły się aż dwa samoloty i członków komisji przywitały płonące jeszcze wraki.

W wyniku prac komisji zdecydowano się zwiększyć rozpiętość skrzydeł o 1,8 m, co zmniejszyło prędkość samolotu, ale poprawiło bezpieczeństwo. Mimo to nadal pozostał on trudny w pilotażu i nie był lubiany przez załogi.

Spis treści 1 Główne modele 1.1 B-26 1.2 B-26A 1.3 B-26B, modele -1 do -4 1.4 B-26B-10 do B-26B-55 1.5 B-26F 1.6 B-26G 2 Dane lotno-taktyczne 2.1 Osiągi 2.2 Uzbrojenia

[edytuj] Główne modele

[edytuj] B-26

Pierwszy model produkcyjny, uzbrojony w dwa karabiny maszynowe 7,62 mm i dwa 12,7 mm. Z powodu bardzo krótkich skrzydeł sprawiał duże trudności podczas lądowania.

[edytuj] B-26A

W porównaniu z pierwszą wersją powiększono nieco uzbrojenie, dwa karabiny 7,62 mm zamieniono na 12,7 mm. 52 egzemplarze zostały wysłane do Wielkiej Brytanii, gdzie były znane jako "Marauder I".

[edytuj] B-26B, modele -1 do -4

Zwiększone uzbrojenie obronne, pojedynczy karabin maszynowy w ogonie samolotu zamieniono na podwójny, dodano także pojedyńczy karabin strzelający w dół. W zależności od wersji posiadał różne typy silników. W Anglii znany jako "Marauder IA".

[edytuj] B-26B-10 do B-26B-55

Zwiększono rozpiętość skrzydeł z 19,8m na 21,6 m, przedłużono także statecznik pionowy i dodano dłuższe klapy. Uzbrojenie powiększono do 12 karabinów 12,7 mm. Kabina pilotów została częściowo osłonięta pancerzem.

[edytuj] B-26F

Zmieniona konstrukcja skrzydła, usunięty jeden z karabinów maszynowych, zmieniona konstrukcja tylnego stanowiska strzeleckiego w ogonie, które zostało także opancerzone.

[edytuj] B-26G

Ostateczna wersja produkcyjna, ze zmienionym wyposażeniem wewnętrznym w porównaniu z modelem "F", używana w RAF jako "Marauder III.

[edytuj] Dane lotno-taktyczne

• Załoga 7
• Długość:17.1 m
• Rozpiętość skrzydeł: 21.6 m
• Wysokość: 6.2 m
• Powierzchnia nośna 57 m²
• Masa własna 11000 kg
• Maksymalna masa startowa 17000 kg
• Silniki 2× Pratt & Whitney R-2800 radials; 2,000 KM (1,500 kW)

[edytuj] Osiągi

• Prędkość maksymalna 455 km/h
• Prędkość przelotowa: 358 km/h
• Zasięg:1,800 km
• Pułap: 6,040 m
• Wznoszenie: 300 m/min
• Obciążenie skrzydeł: 228 kg/m²

[edytuj] Uzbrojenia

• 11× km 12,7 mm
• 1,700 kg bomb