Aleksander Prystor

Z Wikipedii

Aleksander Prystor 1874-1941
premier Polski
Okres urzędowania	od 27 maja 1931 do 9 maja 1933
Partia polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
Poprzednik	Walery Sławek
Następca	Janusz Jędrzejewicz
marszałek Senatu RP
Partia polityczna	Obóz Zjednoczenia Narodowego
Okres urzędowania	od 4 października 1935 do 17 listopada 1938
Poprzednik	Władysław Raczkiewicz
Następca	Bogusław Miedziński

Aleksander Prystor (ur. 1874 w Wilnie, zm. 1941 w Moskwie) – polski polityk, premier w latach 1931-1933.

Aleksander Prystor był przyjacielem i bliskim współpracownikiem Józefa Piłsudskiego, należał też do Organizacji Bojowej PPS i PPS Frakcji Rewolucyjnej, był działaczem Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. 26 września 1908 był uczestnikiem brawurowej akcji pod Bezdanami.

Okres 1912-1917 spędził w rosyjskich więzieniach, m.in. w Orle, po zwolnieniu, w marcu 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, w której działał do chwili uzyskania niepodległości. Pierwszą funkcją w odrodzonej Polsce było stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, gdzie pracował do czerwca 1920.

Był uczestnikiem wyprawy wileńskiej, walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. W latach 20. pełnił szereg funkcji w Wojsku Polskim, po opuszczeniu wojska zajął się działalnością polityczną, pełniąc kilka funkcji ministerialnych (Pracy i Opieki Społecznej, Przemysłu i Handlu). 27 maja 1931 r. został mianowany premierem, piastując tę funkcję do 9 maja 1933 r. W latach 1930-1935 był posłem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, do 1939 pełnił funkcję senatora Obozu Zjednoczenia Narodowego (w latach 1935-1938 był marszałkiem senatu).

Po agresji sowieckiej na Polskę 17 września 1939 schronił się na neutralnej Litwie, gdzie po inwazji Armii Czerwonej w czerwcu 1940 r. i aneksji Litwy przez ZSRR został aresztowany przez NKWD. Zmarł w 1941 w więzieniu na Butyrkach w Moskwie.