ET22

Z Wikipedii

ET22
ET22-353
Producent	Pafawag
Lata budowy	1969-1989
Układ osi	Co'Co'
Masa służbowa	120 ton
Długość ze zderzakami	19240 mm
Szerokość	3000 mm
Średnica kół	1250 mm
Liczba silników	6
Typ silników trakcyjnych	EE541
Moc ciągła	3000 kW
Moc godzinna	3120 kW
Maksymalna siła pociągowa	42 T
Stosunek przekładni	79:18
Prędkość konstrukcyjna	125 km/h
Nacisk osi na szyny	20 T
System hamulca	Oerlikon
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

ET22 (typ 201E) - normalnotorowa elektryczna lokomotywa towarowa produkcji polskiej produkowana w latach 1969 - 1989 w zakładach Pafawag we Wrocławiu.

[edytuj] Opis

Szybkie postępy elektryfikacji trakcji PKP i coraz większe potrzeby przewozowe wymusiły potrzebę opracowania nowej lokomotywy. Dotychczas stosowane elektrowozy ET21 dysponowały zbyt małą siłą pociągową jak na ciężkie pociągi towarowe, a stosowanie ich w trakcji podwójnej powodowało braki taborowe. Ogólne założenia konstrukcyjne opracowano w latach 1965 - 1966, a pierwsze prototypy wyprodukowane zostały w Pafawagu w 1969. W 1971 ruszyła produkcja seryjna. Kolejne serie różniły się zewnętrznie m.in. układem okien i żaluzji w ścianach bocznych i kształtem obudowy reflektorów.

W konstrukcji ET22 zastosowano wiele elementów stosowanych w elektrowozach serii EU07 - przede wszystkim silniki trakcyjne. Pudło zostało podparte belką bujakową z elementami metalowo-gumowymi (w początkowej serii 122 wozów), potem zmieniono tę konstrukcję poprzez likwidację dźwigni. Lokomotywy ET22 z powodu swej długości i konstrukcji wózków źle sprawdzają się w eksploatacji na liniach krętych, gdzie powodują uszkodzenia toru i zestawów kołowych. W toku eksploatacji i kolejnych napraw rewizyjnych lokomotywy te poddawane są rozmaitym modyfikacjom i ulepszeniom. Część egzemplarzy otrzymała sprzęg międzywózkowy i smarowanie obrzeży kół.

W 1973 na bazie ET22 skonstruowano prototypowy egzemplarz EP23 (typ 201Ea-53) o prędkości konstrukcyjnej 160 km/h.

W 1978 zbudowano dwa prototypy (201Ec-1 i 201Ec-2) ze zmodyfikowanym podparciem pudła, gniazdami sterowania wielokrotnego, przystosowaniem do zabudowy sprzęgu samoczynnego i innymi drobnymi usprawnieniami. Początkowo otrzymały one numery taborowe 501 i 502, następnie 701 i 702, a obecnie 1001 i 1002. Obecnie stacjonują w zakładzie taboru w Tarnowskich Górach.

Wykonano także serię lokomotyw dla kolei marokańskich (201Eg). Trzy sztuki zostały sprowadzone z Maroka i obecnie należą do prywatnego polskiego przewoźnika, CTL. Ich oznaczenia to ET22-R001, R002 i R003.

W 2004 lokomotywę ET22-315 zmodernizowano w Zakładach Naprawczych Lokomotyw Elektrycznych w Gliwicach nadając jej oznaczenie ET22-2000.

Ogółem wyprodukowano dla PKP 1184 sztuki tych lokomotyw.

[edytuj] Eksploatacja

Elektrowóz ET22 może prowadzić pociągi towarowe o masie 2700 ton z prędkością 80 km/h, natomiast składy o masie do 3150 ton z prędkością 70 km/h. Można też zaprząc ciężki pociąg pasażerski, który przy masie 700 ton może być ciągnięty z maksymalną prędkością konstrukcyjną elektrowozu wynoszącą 125 km/h. Lokomotywa stosowana jest głównie w ruchu towarowym, ale przy obecnych brakach taborowych można ją spotkać coraz częściej w ruchu pasażerskim. Jest obecnie najliczniejszą serią lokomotyw elektrycznych na PKP.

ET22-577, Słubice	ET22-771, Garbatka-Letnisko	ET22-833, Warszawa-Ursus	ET22-812 stojąca na torze
201E-408 należący do CTL na stacji w Trzebini.

[edytuj] Zobacz też

• Lista lokomotyw elektrycznych PKP
• Lista lokomotyw spalinowych PKP
• Lista lokomotyw parowych PKP