Józefów (powiat otwocki)
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°08'08" N 021°14'13" E
| Józefów | |||||
|
|||||
| Województwo | mazowieckie | ||||
| Powiat | otwocki | ||||
| Gmina - rodzaj |
Józefów miejska |
||||
| Prawa miejskie | 1962 | ||||
| Burmistrz | Stanisław Kruszewski | ||||
| Powierzchnia | 23,92 km² | ||||
| Położenie | 52° 8'8'' N 21° 14'13'' E |
||||
| Wysokość | 94 m n.p.m. | ||||
| Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość - aglomeracja |
17 819 744,9 os./km² warszawska |
||||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
22 | ||||
| Kod pocztowy | 05-420; 05-410 | ||||
| Tablice rejestracyjne | WOT | ||||
|
Położenie na mapie Polski
  Józefów
|
|||||
| TERC10 (TERYT) |
1142017011 | ||||
| SIMC10 | 141701 1 | ||||
| Miasta partnerskie | Bitetto  Włochy |
||||
|
Urząd miejski3
ul. Kardynała Wyszyńskiego 105-420 Józefów tel. 0-227-894-913, 0-227-790-000; faks 0-227-895-102 (e-mail) |
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Józefów – miasto i gmina w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w aglomeracji warszawskiej, położone przy ujściu rzeki Świder do Wisły. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego.
Sąsiaduje na północy z Warszawą, zaś na południu z Otwockiem. Na terenie Józefowa położony jest Mazowiecki Park Krajobrazowy. Ponadto na jego terenie znajdują się 3 rezerwaty przyrody: Wyspy Świderskie, Wyspy Zawadowskie oraz Świder.
Według danych z 20062, miasto miało 18 157 mieszkańców.
[edytuj] Struktura powierzchni
Według danych z roku 20066, Józefów ma obszar 23,92 km², w tym:
- użytki rolne: 15%
- użytki leśne: 24%
Miasto stanowi 3,89% powierzchni powiatu.
[edytuj] Demografia
Dane z 30 czerwca 20042:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| populacja | 17 819 | 100 | 9369 | 52,6 | 8450 | 47,4 |
| gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
744,9 | 391,7 | 353,3 | |||
Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1472,78 zł.
[edytuj] Historia
W okresie przedwojennym przebywało tu w sezonie do 3 000 kuracjuszy i letników, a stałych mieszkańców było około 1 500. W latach 1914-52 miejscowość była połączona komunikacyjnie z Warszawą za pośrednictwem kolejki wąskotorowej.
Po II wojnie światowej nastąpił szybki rozwój miejscowości, napłynęło dużo ludności ze zniszczonej Warszawy. W okresie powojennym rozwinięto tu lecznictwo sanatoryjne dla dzieci. Na początku lat 60. mieszkało na stałe w Józefowie około 15 000 osób. Znaczny odsetek mieszkańców trudnił się rzemiosłem, co spowodowało, że charakter miejscowości zmienił się z letniskowego na rzemieślniczo-usługowy w latach 80.
Decyzją Rady Państwa z 1962 roku Józefów został podniesiony do rangi miasta. W jego skład weszły następujące miejscowości: Józefów, Emilianów, Dębinka, Górki, Nowa Wieś, Kolonia Błota, Michalin oraz Rycice, które to od tego momentu stały się zarazem dzielnicami miasta.
[edytuj] Budowa Kolei Nadwiślańskiej
W drugiej połowie XIX wieku zaczęły następować zmiany w zagospodarowaniu Kraju Nadwiślańskiego. Wybudowano kolej szerokotorową łączącą Warszawę z Kowlem przez Lublin. Już w 1834 roku hrabia Tomasz Łubiniewski wystąpił z projektem budowy linii kolejowej, a dnia 1 stycznia 1835 przedstawił Bankowi Polskiemu projekt połączenia Warszawy z południową częścią kraju.
W 1877 roku oddano do użytku linię kolejową łączącą Warszawę z Lublinem przez Otwock – Drogę Żelazną Nadwiślańską. W rejonie dzisiejszego miasta wybudowano początkowo tylko dwie stacje: Wawer i Otwock. Nie ma dokładnych informacji odnośnie uruchomienia i budowy kolei na terenie linii otwockiej, choć była ona zapowiedzią szybkich zmian w całym regionie. Oprócz podstawowych zalet takich jak: skrócenie czasu przejazdu, zwiększenie zatrudnienia, czyniła ona atrakcyjniejszymi tereny pokryte lasami, leżące w pobliżu Warszawy. Atrakcyjność środowiska naturalnego miała doprowadzić w niedalekiej przyszłości do rozwoju i eksploracji terenów pod przyszłym miastem.
[edytuj] Działalność Michała Elwiro Andriollego
Od 1880 roku Michał Elwiro Andriolli związany był z ziemią leżącą w granicach dzisiejszego miasta. W tym roku nabył on bowiem od Zygmunta Kurtengo za 18 tysięcy rubli część folwarku "Anielin", należącego do dóbr Otwock Wielki. Po zakupieniu tego prawie nie zaludnionego terenu po obu stronach rzeki Świder, rozpoczął jego zagospodarowywanie pod kątem letniskowym i wypoczynkowym. Ogromny teren, obejmujący 12 włók ziemi (202 hektary), stał się jego ulubionym miejscem wypoczynku i rekreacji. Na tym terenie założył folwark "Brzegi".
Fragment listu samego Andriollego:
"(...) Jestem już od południa dzisiejszego właścicielem 12 włók ziemi, prawie całych pokrytych lasem, odległych od stacji Otwock, kolei nadwiślańskiej, o jakieś pół godziny. Położenie czarujące: byłem tam konno przypadkowym sposobem w maju czy czerwcu, powiem ci czary, czary... Świder o brzegach olbrzymio wyniosłych wije się wstęgą jak wąż: co pięć kroków krajobraz się zmienia, widok na rzekę rozległy uspokajający. Z każdego wznioślejszego punktu przez siatkę takową lunetą zobaczysz warszawę, jak na dłoni (...). Więc jestem właścicielem rzeki na znacznej przestrzeni, bo, o ile widać na mapie – od mostu kolejowego prawie aż do ujścia Świdra do Wisły."
Będąc właścicielem ziemi Andriolli przystąpił do jej zagospodarowywania. Pierwszy dom wzniósł według własnego projektu i prawie sam. Opracował nowy rodzaj konstrukcji ścian. Z belek tworzył główne elementy wiązania domu, a ściany zewnętrzne i wewnętrzne obijał łatami. Przestrzeń między nimi wypełniał mieszanką gliny, wiórów i pociętych gałęzi. Własnoręcznie rysował na deskach ozdoby i ornamenty, po czym wycinał je i stosował je jako element zdobniczy stawianych domów.
Tak domy zbudowane przez Andriollego opisywał jego przyjaciel Bolesław Prus w swych "Kronikach":
"Są to cacka, jakich warszawa jeszcze nie widziała w tej ilości i rozmaitości. budowane są przeważnie z drzewa (...), każdy z nich bawi oko piękną formą, sztukaterią, rzeźbieniami, tapicerskimi ozdobami albo żywą barwą. Są to stacje jakby dróg żelaznych, altany, nawet kaplice, zakończone wieżami spiczastymi, baniastymi, równoległościanami, niekiedy balkonami (...)."
Andriolli wybudował na tym terenie domki letniskowe, w których przebywało jednorazowo około 120 osób. W swej posiadłości urządzał on coroczna kąpiel z prysznicem dla dorosłych, liczne pikniki i festyny połączone z żywymi obrazami i występami teatru amatorskiego oraz założył rozległy ogród owocowy.
Poza tymi działaniami Andriolli na swojej ziemi założył piękny park, sadząc w nim ogromne ilości brzóz, leszczyn, jarzębów, berberysów i kalin. Chcąc zabezpieczyć swą posiadłość przed kapryśnym Świdrem, wybudował liczne tamy i obsadził teren wierzbiną i łoziną. Mimo to nie zabezpieczył kilku zbudowanych domków przed powodzią w 1887 roku. Wody rzeki zniszczyły wszystkie tamy i około sześciu tysięcy krzewów morwowych. Rzeka zmieniła nawet koryto, niszcząc zbudowany most.
[edytuj] Początek XX wieku
Lata pierwszej dekady XX wieku tereny Józefowa i okolic są silnie związane z wydarzeniami politycznymi Królestwa Polskiego. Tutejsza ludność żywo interesowała się tym wszystkim czym żył naród. Walka o język polski w urzędach gminnych oraz w szkołach była treścią zmagań mieszkańców tego regionu. Na terenie linii otwockiej stosunkowo silne wpływy miały dwa ugrupowania polityczne: Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy oraz Polska Partia Socjalistyczna.
Stąd też nie dziwi fakt wybrania Józefowa na miejsce konferencji PPS. W dniach 15-18 czerwca 1905 roku uczestniczyło w niej 44 działaczy partii. Podczas tej narady po raz kolejny doszło do starcia wewnątrz ugrupowania między zwolennikami powstania narodowego i ogólno rosyjskiej rewolucji. Wtedy Józef Piłsudski po raz pierwszy użył określeń: "starzy" i "młodzi". "Młodzi" twardo bronili tezy, że ruch w Polsce może być "tylko częścią składową ogólnej rosyjskiej rewolucji i niczym więcej". Ich zdaniem powstanie narodowe nie miało najmniejszego sensu. Przeciwko takim poglądom protestowali "starzy". Przestrzegali, żeby nie liczyć na zwycięstwo sił rewolucji w Rosji, ponieważ są one zbyt słabe. Postulowali, by wykorzystać osłabienie caratu do wzniecenia ogólnonarodowego powstania i wypędzenia zaborcy.
- Działalność polityczna i dywersyjna na terenach Józefowa i okolic
- 19-21 sierpnia 1900 – I Zjazd Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy – Otwock
- 10 sierpnia i 31 sierpnia 1905 – manifestacje patriotyczne – Sobienie-Jeziory
- zamach na generała Andrzeja Margrafskiego, szefa żandarmerii w Królestwie Polskim
- 6 listopada 1905 – przerwanie posiedzenia sądu w języku rosyjskim przez tłum – Otwock
- 30 grudnia 1905 – zebranie mieszkańców i podjęcie uchwały o wprowadzenie do szkół i urzędów języka polskiego – Otwock
- sierpień 1906 – "konferencja bojowa" PPS – Falenica
- 26 lipca 1906 – napad na pociąg pocztowy przez bojówkę PPS – Celestynów
W 1921 roku powstał komitet na rzecz połączenia miejscowości letniskowych w pasie otwockim, które dotychczas należały do gminy Zagóźdź. Chciano w ten sposób utworzyć jedną gminę letniskową. Zarząd gminy został wybrany 12 grudnia 1925. Nowa gmina zaczęła działać od 1 stycznia 1925 roku. Gmina Falenica-Letnisko składała się z 12 miejscowości: Radość, Zbójna Góra, Międzylesie, Miedzeszyn Stary, Miedzeszyn Nowy, Falenica, Michalin, Józefów i Świder. W późniejszym okresie dołączono jeszcze osady: Anin, Daków, Jarosław. Falenica-Letnisko otrzymało status miasta.
[edytuj] Budowa kolejki wąskotorowej
Kolejki wąskotorowe stały się popularnym środkiem komunikacji lokalnej w całym Imperium Rosyjskim na początku XX wieku. Do władz carskich napływały liczne podania o przyznanie koncesji na uruchomienie lokalnych kolejek dojazdowych. Większość z nich była rozpatrywana odmownie ze względu na "militarny" charakter rejonu oraz niechęć urzędników rosyjskich do rodzimych przejawów rozwoju ekonomicznego Kraju Nadwiślańskiego (kolejka była jedną z niewielu instytucji publicznych niezależnych od Rosjan).
Pomimo piętrzenia trudności na przełomie XIX i XX wieku wokół Warszawy powstaje jednak sieć wąskotorowych kolejek dojazdowych: do Konstancina (przez Wilanów), do Grójca (z odgałęzieniem na Górę Kalwarię), do Radzymina (przez Marki), do Jabłonny (z Wawra). W tym samym okresie powstała również kolejka sochaczewska, myszyniecka, mławska.
Datą, której pominąć nie można jest 4 stycznia 1901. Wtedy uruchomiono trasę kolejki wąskotorowej łączącej Warszawę z Jabłonną i Wawrem. Linia odpowiadała na zapotrzebowanie ludności Warszawy. Cieszyła ich możliwość coraz łatwiejszego dojazdu na letniska. Właścicieli natomiast cieszyły zyski, jakich kolejka im dostarczała. Powodzenie spowodowało, że już w 1903 roku mieszkańcy wielu miejscowości znajdujących się na odcinku Karczew – Wawer zwrócili się z prośbą o wytyczenie linii tak, by przebiegała przez ich tereny.
W drugiej połowie lipca 1910 roku wykonano nasyp do Otwocka i ułożono pierwsze tory. Dzięki pozyskaniu belgijskiego udziałowca, którego kapitał umożliwił rozwój kolejki, prace ruszyły pełną parą. Dużym osiągnięciem ówczesnej myśli technicznej było zbudowanie na rzece Świder w 1912 roku sześcioprzęsłowego mostu o konstrukcji żelbetowej. Przedłużenie trasy kolejki do Karczewa uruchomiono 16 kwietnia 1914.
Nowa trasa, wiodąca przez popularne osiedla wypoczynkowe, od początku cieszyła się wyjątkowym powodzeniem wśród Warszawiaków, wśród których zapanowała moda na spędzanie okresu letniego oraz wolnych dni poza miastem. Pensjonaty i wille wypoczynkowe położone na "linii otwockiej" przeżywały swoje najlepsze czasy.
[edytuj] Oświata
[edytuj] Szkoły podstawowe
- Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Olofa Palmego
- Szkoła podstawowa Nr 2 im. Romualda Traugutta
[edytuj] Gimnazja
- Gimnazjum Nr 1
Powstało w 2000 roku. Uzyskało tytuł 'Budowy roku 2000".
[edytuj] Szkoły ponadgimnazjalne
- Zespół Szkół Ogólnokształcących im. św. Pawła z Tarsu
Zespół Szkół Ogólnokształcących założony przez Towarzystwo Absolwentów KUL działa od 1991 roku -najpierw w Otwocku, a od 1 września 1992 roku w Józefowie. W roku 1993 szkoła uzyskała uprawnienia szkoły publicznej na czas nieokreślony.
W roku 1995 odbyła się pierwsza matura. Szkołę ukończyło już ponad 130 absolwentów, którzy w większości kontynuują naukę na wyższych uczelniach (UW, KUL, PW, UKSW, SGGW). Największą grupę stanowią studenci prawa, zarządzania, informatyki.
Również od roku 1995 uczniowie wydają własną gazetę "Centurion". Działa teatr szkolny, który wystawił szereg nagrodzonych przedstawień takich jak m.in. "Joanna d'Arc" Claudela, "Wyzwolenie" Wyspiańskiego, "Hamleta" Szekspira czy "Antygonę" Anouilha. Teatr wielokrotnie występował gościnnie w różnych ośrodkach. Szkoła od 1996 r. jest organizatorem Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Szkół Średnich, który każdego roku odbywa się w czerwcu w Józefowie.
Od 1998 r. szkoła współpracuje ze szkołą niemiecką Peter – Breuer Gymnasium w Zwickau. Coroku odbywają się wymiany uczniów z Polski i Niemiec.
W 1999 r. przy Liceum powstaje Gimnazjum. W roku 2000 szkoła otrzymała ufundowany przez rodziców sztandar przyjmując imię świętego Pawła z Tarsu. W 2001 r. szkoła rozpoczęła budowę nowego budynku dydaktycznego, której głównym gospodarzem będzie Zespół Szkół Ogólnokształcących im. św. Pawła z Tarsu. Budowa finansowana jest ze składek i darowizn, a w jej budowę zaangażowani zostali m.in.: Stefan Friedmann.
[edytuj] Uczelnie Wyższe
- Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej w Józefowie została powołana decyzją Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 listopada 2002 r. Tą samą decyzją wpisano WSGE do rejestru niepaństwowych uczelni zawodowych pod numerem 115. Od początku istnienia Uczelnia kształci na kierunku Administracja. Od października 2003 r. uruchomione zostały dwa kolejne kierunki: Pedagogika oraz Politologia. W czerwcu 2004 roku otworzyliśmy kolejny kierunek Zarządzanie i marketing. W przygotowaniu jest Ochrona środowiska oraz Pielęgniarstwo.
Od 27 września 2004 roku Uczelnia ma patrona – wybitnego włoskiego i europejskiego polityka – Alcide De Gasperi. Tym samym nazwa Uczelni zmienia się na Wyższą Szkołę Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi.
W Roku Akademickim 2004/05 zainaugurowano cykliczny projekt pt. Wykłady Otwarte. Była to seria wystąpień osób publicznych, które omawiały wybrane przez siebie zagadnienie, po czym następowała dyskusja z mieszkańcami regionu oraz zaproszonymi gośćmi. W ramach Wykładów Otwartych szkoła gościła m.in. Senatora RP Andrzeja Wielowieyskiego, prof. Longina Pastusiaka, Bronisława Komorowskiego, bp Tadeusza Płoskiego, Wojciecha Wierzejskiego oraz Bronisława Geremka.
Uczelnia stała się członkiem międzynarodowego stowarzyszenia uczelni wyższych z Europy Środkowej i Wschodniej C.I.R.C.E.O.S.
1 marca 2005 roku Uczelnia uzyskała Kartę Erasmusa (Erasmus University Charter). Tym samym stała się członkiem elitarnej grupy szkół wyższych współpracujących ze sobą w ramach Programu Socrates Erasmus.
W maju 2005 roku, rozpoczęta została w WSGE realizacja tzw. Isola Didactica. Tym samym studenci, wykładowcy oraz osoby zainteresowane, maja możliwość komunikowania się poprzez internet z Uniwersytetem w Bari. Kontakt ten polega w głównej mierze na oferowaniu możliwości wysłuchania wykładów profesorów włoskich oraz brania udziału w konferencjach i sympozjach naukowych, bez opuszczania Polski. Wiąże się to z działaniem w ramach partnerstwa z włoskim miastem Bitetto.
W Roku Akademickim 2004/05 uczelnia wygrała konkurs na realizacje dwóch projektów europejskich w ramach Programu Leonardo da Vinci. Projekty umożliwiają naszym studentom odbycie staży we Włoszech, a w przyszłości studiowanie na kilku europejskich uczelniach i uzyskanie wspólnego dyplomu tych uczelni.
W chwili obecnej Uczelnia przygotowuje się do rozbudowy swojej bazy dydaktycznej, tak aby łączna powierzchnia wyniosła 4,000 m kw.
[edytuj] Transport i komunikacja
[edytuj] Transport drogowy
- droga wojewódzka 801 Warszawa – Karczew – Wilga – Maciejowice – Dęblin – Puławy
- droga wojewódzka 721 Nadarzyn – Piaseczno – Wiązowna – Duchnów
[edytuj] Transport kolejowy
linia kolejowa Nr 7 Warszawa – Lublin – Dorohusk
[edytuj] Komunikacja
Linia autobusowa ZTM Warszawa 702
Początek trasy: Wiatraczna, ul. Grochowska – Warszawa
Koniec trasy: Krucza, ul. Armii Krajowej – Otwock
Na terenie Józefowa linia przebiega Aleją Nadwiślańską – droga wojewódzka 801
- Przystanki na terenie Józefowa:
- Ks. Malinowskiego
- Nowa Wieś – Stadnina
- Nowa Wieś
- Polna
- Świdry Małe
- Pod Dębami
- Drogowców
- Górki
[edytuj] Historyczne linie autobusowe
Linia 717 (ex 217) i przeciwbieżna do niej 719 (ex 217bis) funkcjonowały głównie jako dowóz dzieci do i ze szkół. W 1990 roku miasto Józefów przejęło to zadanie od MZK zakupiwszy wcześniej mikrobusy Mercedes 0309 i tworząc własną komunikację. Linię 717 obsługiwała jedna brygada z zajezdni R-10 "Ostrobramska" (co 48 minut). Wcześniej (za czasów 217 i 217bis) obie linie obsługiwał jeden wóz zamiennie (co 96 minut).
[edytuj] Miasto bliźniacze
- 9 czerwca 2004 roku w siedzibie Rady Miasta Józefowa odbyło się spotkanie podczas którego burmistrzowie Józefowa i Bitetto podpisali umowę o współpracy partnerskiej. Uzgodniono, że współpraca zostanie podjęta w zakresie:
- rozwoju samorządności lokalnej
- rozwoju gospodarczego ze szczególnym uwzględnieniem działań promocyjnych na rzecz inwestycji
- wspierania kontaktów pomiędzy przedsiębiorstwami w ich działalności gospodarczej i handlowej
- wymiany materiałów informacyjnych (prasa, wydawnictwa, materiały reklamowe itp.)
- w celu wzajemnego zapoznania mieszkańców z historią i współczesnym życiem
- procesu integracji europejskiej, w szczególności w sferze wykorzystywania środków finansowych pochodzących z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej
[edytuj] Prasa i media
W 1987 roku w ramach obchodów 25. rocznicy nadania praw miejskich postanowiono rozpocząć wydawanie lokalnego pisma "Życie Józefowa". Wydano tylko trzy numery pisma, lecz wydawanie lokalnej gazety było w tym czasie pewnym ewenementem, ponieważ skupiano się przede wszystkim na wydawaniu pism centralnych i wojewódzkich.
W pierwszej połowie roku 1990 rozpoczęto wydawanie dwóch pism. Były to: "Gazeta Józefowska" i "Głos Józefowa". Pierwsze z nich było wydawane przez Komitet Obywatelski "Solidarność", drugie – przez Stowarzyszenie Forum Obywatelskie (obecnie Stowarzyszenie Forum Chrześcijańskie). Obydwa pisma zakończyły swoją działalność po pierwszych wyborach samorządowych w 1990 roku.
W 1992 roku zaczęło wychodzić pismo Porozumienia Centrum pt. "Nad Świdrem". Miało ciekawą szatę graficzną, a związane z tym wysokie koszty edycji przyczyniły się do jej rychłego upadku.
W tym samym roku, z inicjatywy ówczesnego Zarządu Miasta, podjęto wydawanie pisma pt. "Józefów 92". Początkowo redagowały je dwie osoby: Maria Aulich i Krzysztof Kasprzak.
W latach 1992-99 wydawcą pisma był Zarząd Miasta. W 1999 roku obowiązki wydawcy przejęła Rada Miejska, równocześnie została powołana została Rada Programowa.
Rok 2001 był dziesiątym i jubileuszowym rokiem ukazywania się miejskiej gazety. Od 1996 roku nosi nazwę "Józefów nad Świdrem". Czterokrotnie powiększyła objętość (z 4 do 16 stron), ponad dwukrotnie wzrósł nakład (z 800 do 2200 egzemplarzy).
Obecnie w skład redakcji wchodzą: Szymon Ruman, Jacek Gniadek, Norbert Przyborowski i Jacek Fischer. Rada Programowa została przekształcona w Kolegium Redakcyjne pod przewodnictwem Andrzeja Mazka.
Pismo zmieniło swoją okładkę na bardziej nowoczesną, pojawiło się więcej zdjęć. Nie jest tylko biuletynem dokumentującym pracę Urzędu Miasta, ale gazetą piszącą o problemach lokalnej społeczności.
Dodatkowo w każda niedzielę w Kosciele MB Częstochowskiej w Józefowie ukazuje się bezpłatny biuletyn parafialny, zawierający modlitwy i czytania, jak również bieżące ogłoszenia i informacje.
[edytuj] Sport i rekreacja
[edytuj] Integracyjne Centrum Sportu i Rekreacji
Integracyjne Centrum Sportu i Rekreacji to nowoczesny kompleks sportowo – rekreacyjny, oferujący wspaniałą rozrywkę, relaks i czynny wypoczynek wybudowany w 2003 roku. Centrum jest czynne codziennie w godzinach 6.00 – 22.00. Obiekt jest w pełni przystosowany do korzystania przez osoby niepełnosprawne. Wyposażony jest w specjalne podjazdy, dwie szatnie z pełnym węzłem sanitarnym i pochwytami dla niepełnosprawnych. W wodzie odbywają się zajęcia rehabilitacyjne..
- Kryta Pływalnia
W obiekcie znajdują się dwa baseny. Pierwszy – podstawowy o długości 25 metrów i głębokości 1,20 do 1,80 m i szerokości 12,5 m – 5 torów.
Drugi jest niewielki dwustopniowy o głębokościach 0,9 i 1,35 m. Wyposażony jest on w parasol wodny, bryzę, gejzery boczny i inne urządzenia, które służą do hydromasażu.
W obiekcie znajduje się również jacuzzi z hydromasażem, rynna zjazdowa (80 metrów o różnicy poziomów 9 m), siłownia, solarium, sauna, gabinet masażu, gabinet kosmetyczny oraz kawiarenka.
- Hala Sportowo – Widowiskowa
Boisko całej hali sportowej ma wymiary: 22 x 44,10 m. Znajdują się na niej przystosowane z siatkami, bramkami i koszami boiska: do gry w halową piłkę nożną oraz pełnowymiarowe do gry w piłkę siatkowa (o wymiarach 18 x 9 m), w piłkę ręczną (o wymiarach 40 x 20 m) i koszykówkę (o wymiarach 15 x 28 m). Całość można podzielić używając specjalnych siatek, uzyskując 3 części (środkowa o wymiarach: 16 x 22 m, skrajne części: 14 x 22 m).
W trakcie roku szkolnego od poniedziałku do piątku w godzinach 8 – 16 z hali korzystają uczniowie Gimnazjum nr 1 w Józefowie. Natomiast po godzinie 16 i w weekendy hala jest ogólnodostępna – odbywają się na niej zajęcia z różnych dyscyplin sportowych w tym m.in.: aerobik, karate, piłka halowa itp.
Zarówno na pływalni krytej, jak i w hali sportowo-widowiskowej organizowane są imprezy rekreacyjno – sportowe: zawody pływackie, turnieje piłki nożnej, koszykówki, piłki siatkowej.
Od maja 2004 roku obiekt był gospodarzem kilku meczów międzypaństwowych w piłce ręcznej:
Polska – Dania
Polska – Białoruś
Polska – Serbia
Polska – Francja
Integracyjne Centrum Sportu i Rekreacji
[edytuj] Kluby sportowe
- Miejski Ludowy Klub Sportowy "Józefovia"
Klub jest Stowarzyszeniem Kultury Fizycznej działającym na terenie Józefowa i okolic. Założony został w 1951 roku. Aktualnie prowadzona jest tylko sekcja piłki nożnej. W związku że zmianą siedziby, Klub przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta buduje nowy obiekt sportowy składający się z dwóch boisk piłkarskich i budynku zaplecza klubowego nad rzeką Świder pomiędzy ulicami: Dolną i Żabią. W 2002 roku zostało wybudowane boisko ziemne o wymiarach 58 x 96 m. W 2004 roku zostało zweryfikowane przez MZPN, odbywają się na nim treningi i rozgrywane są mecze w tym drużyn Ligi Okręgowej.
Co roku organizowane są mecze międzyszkolne o puchar Prezesa MLKS "Józefovia".
Po spadku w sezonie 2005/06 z mazowieckiej Ligi Okręgowej (grupa: Warszawa II) klub w nowym sezonie 2006/07 występuje w niższej klasie rozgrywek (Klasa A, grupa: Warszawa III)
Aktualności: Tabela rozgrywek sezonu 2006/07 Klasa A grupa: Warszawa III
- Uczniowski Klub Sportowy "Victoria Józefów"
W dniu 29 maja 2006 roku odbyło się zebranie założycielskie nowego klubu sportowego. Z wspólnej inicjatywy dyrekcji Integracyjnego Centrum Sportu i Rekreacji w Józefowie oraz grupy rodziców powstał czterosekcyjny Uczniowski Klub Sportowy VICTORIA JÓZEFÓW. Młodzież z terenu powiatu otwockiego może rozpocząć zajęcia w sekcjach:
pływackiej
judo
koszykówki
siatkówki
Klub powstał na bazie dwóch sekcji ICSiR: pływackiej prowadzonej przez Bogdana Wierzbickiego oraz sekcji judo Piotra Głuszyka. Do współpracy zostali zaproszeni jeszcze inni trenerzy. Siedzibą Klubu jest siedziba ICSiR – ul. Długa 44, 05-420 Józefów.
Aktualności: "Victoria Józefów"
[edytuj] Przyroda
[edytuj] Rezerwat Świder
Rezerwat Świder – rezerwat częściowo obejmujący doliny rzek Świder i Mienia. Jego powierzchnia wynosi 238 hektarów. Ochroną objęto 41 kilometrów rzeki. Począwszy od Dłużewa, w gminie Siennica, a na moście w Świdrach Wielkich kończąc. Rezerwat powołano w 1978 roku, a głównym celem ochrony był unikalny krajobraz doliny Świdra.
Na chronionym odcinku rzeka zachowała naturalny charakter. Jedynie w niektórych miejscach powstały budowle zmieniające krajobraz i znaczenie rzeki.
Twórcy rezerwatu docenili nie tylko krajobraz rzecznej doliny, ale również liczne gatunki zwierząt i roślin występujących na tym terenie. W latach poprzedzających powołanie rezerwatu stwierdzono tu 25 gatunków ryb (stanowi to 22% wszystkich znanych w Polsce gatunków). Wśród ptaków najcenniejszymi były zimorodki, jaskółki brzegówki, kilka gatunków dzięciołów. Ze ssaków na uwagę zasługiwały wydry europejskie.
Obecnie fauna rezerwatu jest dość słabo poznana. Wiadomo właściwie tyle, co w momencie tworzenia rezerwatu. Brak jest publikacji naukowych dotyczących większości grup zwierząt zamieszkujących dolinę Świdra. Brak również poważnych badań mogących poszerzyć tę wiedzę.
Rezerwat "Świder" chroni 41 kilometrów rzeki, czyli blisko połowę jej biegu. Łącznie zajmuje powierzchnię 238 ha i jest jednym z większych rezerwatów w województwie mazowieckim. Dokładnie: na 170 rezerwatów przyrody utworzonych w tym województwie (stan z 1 września 2001 r.) zajmuje on pod względem wielkości 22 lokatę. Głównym celem jego powstania była ochrona krajobrazu rzeki wraz z zachowaną tu roślinnością i zwierzętami. W związku z tym nie wprowadzano zbyt rygorystycznych zakazów. Możliwe jest zatem uprawianie turystyki (pieszej, rowerowej i wodnej) i wędkarstwa. W rzece można się kąpać. Najważniejszym wydaje się być pozostawienie naturalnego jej charakteru, a temu nie zagraża krótkotrwały pobyt nawet większej liczby ludzi. Istnieją jednak pomysły na to, by wygląd Świdra zmienić diametralnie. Jednym z nich jest przegrodzenie koryta kilkoma nowymi jazami (podobnymi do tego, który ustawiono w Woli Karczewskiej). Tamy te podniosłyby wodę w rzece, a przez to pomogły w nawadnianiu łąk. Miałyby ponoć stać się również atrakcją turystyczną. W zbiornikach utworzonych przy zamkniętych jazach projektanci upatrują doskonałego interesu. Kąpieliska, wypożyczalnie kajaków, kawiarenki, restauracje itp. miałyby powstawać niemal jak grzyby po deszczu, zwiększając tym samym atrakcyjność turystyczną rzeki.
[edytuj] Rezerwat Wyspy Zawadowskie
Rezerwat przyrody pod nazwą "Wyspy Zawadowskie" obejmuje wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły – o łącznej powierzchni 530,28 ha. Ten faunistyczny rezerwat został utworzony w 1999 roku.
Celem ochrony są miejsca gniazdowania ptactwa.
[edytuj] Rezerwat Wyspy Świderskie
Rezerwat przyrody Wyspy Świderskie obejmuje swym zasięgiem liczne wyspy, mielizny, piaszczyste łachy przy ujściu Świdra oraz wody płynące rzeki Wisły, położone w gminie Konstancin-Jeziorna oraz w miastach Karczew, Otwock i Józefów w województwie mazowieckim. Obszar w 1998 r. w całości objęto ochroną częściową.
Chroniony obszar obejmuje 572,28 ha wód, lasów, łąk i nieużytków. W skład rezerwatu przyrody wchodzą obszary o powierzchni 180,23 hektarów położone w granicach administracyjnych miasta Józefów.
- Na terenie rezerwatu stwierdzono 163 gatunków roślin i 175 gatunków kręgowców.
W skład rezerwatu przyrody wchodzą obszary o powierzchni 180,23 hektarów położone w granicach administracyjnych miasta Józefów.
Od 1998 roku zaczęło obowiązywać rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa(z dnia 23 grudnia 1998 r.), ustanawiające plan ochrony dla największego w powiecie i jednego z największych na Mazowszu rezerwatu "Wyspy Świderskie".
Wśród zagrożeń zewnętrznych dla rezerwatu wymieniono zanieczyszczenie wód Wisły oraz plany budowy zbiornika Bojary na Świdrze. W sprawie drugiego zagrożenia zalecono rezygnację z realizacji przedsięwzięcia, przynajmniej w części tarasu zalewowego Wisły, czyli poniżej mostu drogowego na Świdrze na drodze wojewódzkiej 801 Warszawa – Puławy.
Plan ochrony ustala wiele zapisów, które władze Józefowa, Karczewa, Otwocka i Konstancina muszą uwzględnić w planach miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Dla Józefowa i Konstancina jeden z tych zapisów wyklucza lokalizację przepraw mostowych i linii energetycznych. Dla samego Józefowa zabrania realizacji w granicach rezerwatu kompleksu wypoczynkowego "Świder Bis".
Most, który miałby łączyć 2 odcinki drogi wojewódzkiej 721 musiałby przebiegać przez tereny rezerwatu. Plan ochrony zatwierdzony przez ministra wykluczał możliwość realizacji takiej inwestycji. Natomiast uchwała sejmiku wojewódzkiego wprowadza poprawkę – został wytyczony pas terenu pod most, którego budowę planuje się wykonać w latach 2006-2013.
[edytuj] Pomniki przyrody
- Wykaz pomników przyrody z rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody:
- dęby szypułkowe, ul. Nadwiślańska 122, 252
- dąb admirała Józefa Unruga, ul. Nadwiślańska 250 a
- trzy dęby na skarpie, osiedle Dębinka, osiedle Nowa Wieś
- dąb szypułkowy, ul. Wspólna 21
- sosna zwyczajna, ul. 3 Maja, obok kościoła
- sosna zwyczajna, na terenie hotelu "Pod Dębami"
- jarząb pospolity, ul. Westerplatte, róg Teatralnej
[edytuj] Turystyka
[edytuj] Szlaki turystyczne przebiegające na terenie Józefowa
MZ-5078y "Piaszczystą percią"
- Trasa: Warszawa Międzylesie – Zielony Ług – Zagórze – Pod Zagórzem – Zbójna Góra – Borowa Góra – Góra Lotników – Józefów PKP
- Długość: 23,0 km
Jeden z ciekawszych podwarszawskich szlaków krajobrazowych, wiodący głównie grzbietami wydm na wschód od Warszawy. Wędrując, można mieć złudzenie, że znajdujemy się na jakimś beskidzkim szlaku a nie pod Warszawą. Wydmy graniczą tu z licznymi torfowiskami nazywanymi przez miejscowa ludność ługami. Wydmy porastają głównie młode bory sosnowe prawie całkowicie pozbawione runa. Cała trasa jest bardzo malownicza w okresie zimowym przy ośnieżeniu. Liczne węzły szlaków pozwalają na dowolne projektowanie wędrówki. Szlak atrakcyjny dla narciarzy i amatorów wycieczek rowerami górskimi.
MZ-5081z
- Trasa: Białek – Góra Lotników – Michalin – Świdry Małe – Świdry Małe
- Długość: 9,5 km
- Szlak na terenie Józefowa: ul. Główna, ul. Dobra, ul. Sikorskiego, przejazd kolejowy w Michalinie, ul. Graniczna, ul. Słoneczna, ul. Szeroka, ul. 3 Maja, ul. Kopernika, ul. Wawerska, ul. Ogrodowa, ul. Dworska, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, granica Rezerwatu Wyspy Świderskie
Szlak łącznikowy, umożliwiający turystom zejście z różnych szlaków i dotarcie do przystanku PKP w Michalinie. Trasa biegnie niemal cały czas w granicach Józefowa, pośród młodych borów sosnowych i willowej zabudowy mieszkaniowej, której elementy pochodzą z przełomu XIX i XX w. Początek szlaku znajduje się nad malowniczą rzeczką Mienią, na jej przełomowym odcinku, objętym ochroną w ramach Rezerwatu Przyrody Świder. Na stoku Góry Lotników, przez którą przebiega szlak, znajduje się pomnik upamiętniający lotników południowoafrykańskich, zestrzelonych w tym miejscu w sierpniu 1944 r. W Michalinie znajduje się pomnik poświęcony żołnierzom AK. Koniec szlaku znajduje się w Świdrach Małych, gdzie można dojechać autobusem 702 z Warszawy.
- MZ-5085y "Szlak nad brzegiem Wisły"
- Trasa: Warszawa Błota – MZA – Świdry Małe – Górki – Karczew – Karczew Las
- Długość: 14,5 km
- Szlak na terenie Józefowa: ul. Podstołeczna, wzdłuż granicy Rezerwatu Wyspy Zawadowskie, Wyspy Świderskie, ul. Górki, ul. Nadwiślańska
Niezbyt długi szlak o charakterze przechadzkowym. Istnieje możliwość podzielenia go na dwa etapy. W Świdrach Małych przystanek autobusowy linii 702 z W-wy. Trasa prowadzi nad brzegiem Wisły i w jego pobliżu, ścieżkami i drożynami, pośród łąk i zagajników doliny wiślanej. Szlak przebiega przez ciekawe mazowieckie miasteczko, Karczew, które prawa miejskie otrzymało w 1548 r. Wczesną wiosną i późną jesienią szlak może być trudny do przebycia suchą nogą.
[edytuj] Informacja turystyczna
[edytuj] Hotele
- Beauty Secret Farm
Adres: 05-420 Józefów ul. Nowowiejska 38
Telefon: (0 22) 789 20 16, (0 22) 789 32 69
Fax: (0 22) 789 45 25
Adres www: www.beautysecret.pl
- Ośrodek Konferencyjny Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych i Autostrad
Adres: 05-420 Józefów ul. Aleja Drogowców 1
Telefon: (0-22) 789-37-11
Fax: (0-22) 789-37-10
Adres www: www.gddkia.oit.pl
[edytuj] Kwatery prywatne
- Noclegi u Krysi
Adres: 05-420 Józefów ul. Wyszyńskiego 104
Telefon: (0 22) 789 24 66
Fax: (0 22) 789 21 49
E-mail: hotelkrysia@ta.pl
Adres www: www.hotelkrysia.oit.pl
[edytuj] Kościoły, domy modlitwy i zgromadzenia
[edytuj] Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej
05-420 Józefów
Ul. Piotra Skargi 24
Telefon: (0 22) 789 21 05
Został oddany do użytku w 1909 roku. wybudowany w stylu gotyku nadwiślańskiego według projektu architekta Jana Białego. W 1925] roku został wyposażony w organy i drewnianą ambonę.
Kościół jest wpisany do rejestru zabytków.
Od 1 października 1947 do 1982 roku proboszczem był ks. Wincenty Malinowski. W tym okresie dał się poznać mieszkańcom jako dobry gospodarz i organizator życia religijnego. w parafii powstała biblioteka w dużej mierze z ksiąg ofiarowanych przez proboszcza.
W latach 1982 – 94 proboszczem parafii był ks. Zbigniew Gaszkowski. w 1984 roku rozpoczęto rozbudowę kościoła i budowę obiektu administracyjno – katechetycznego według koncepcji inż. F. Dzierżanowskiego.
W lipcu 1994 roku nowym proboszczem parafii został ks. Ludwik Antolak. Był on proboszczem do 26 XII 2006 roku. Zakończono budowę domu parafialnego, wybudowano przykościelną dzwonnicę i zakupiono nowe dzwony, dokonano remontu całego obiektu przywracając wnętrzu elementy dawnego wystroju kościoła z 1925 roku.
W parafii życie religijne rozwija się w szeregu organizacji kościelnych. Należą do nich: Kółka Różańcowe, Kościół Domowy, Oaza Ruch Światło Życie, Grupa Totus Tuus, Grupa Synodalna.
Obecnie wydawany jest Biuletyn parafialny w nakładzie 2 tysięcy egzemplarzy. Redaktorem Biuletynu jest Włodzimierz Mazurkiewicz.
Od 28 stycznia 2007 nowym proboszczem parafii został ks. kanonik Kazimierz Gniedziejko.
[edytuj] Kościół pod wezwaniem ojca Maksymiliana Kolbego
05-410 Józefów Kolonia Błota
Ul. Księdza Malinowskiego 34
Tel: (0 22) 789 44 14
Z inicjatywy proboszcza parafii w Józefowie księdza prałata Wincentego Malinowskiego, podjęto w 1981 roku budowę kościoła na terenie Józefów – kolonia Błota. Budowę ukończono w 1986 roku. Projekt budowy kościoła opracowali inż. Waldemar Siwek, a nadzór nad budową prowadził inż. Jan Zdunek. W tym czasie zbudowano też dom parafialny.
Parafia zlokalizowana na kolonii Błota początkowo liczyła 1360 osób. Później, dzięki dołączeniu części mieszkańców Falenicy, ilość mieszkańców parafii wzrosła do 1860 osób.
Całością prac związanych z budową kościoła i organizowaniem parafii kierował ksiądz Władysław Walczewski. On też został pierwszym proboszczem parafii. Po jego śmierci proboszczem został ksiądz Marek Uzdowski.
Przy parafii istnieje od 1991 roku chór założony przez Zbigniewa Siekierzyńskiego.
[edytuj] Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela
05-410 Józefów
Ul. Kasprowicza
Tel: (0 22) 789 27 27
W 1994 roku powstała trzecia parafia na terenie Józefowa. Dnia 17 lipca 1994 r. ks. Biskup Ordynariusz poświęcił krzyż i plac pod budowę kaplicy, kościoła i domu parafialnego.
W 1998 roku rozpoczęto budowę kościoła. pierwszym proboszczem tej parafii został ks. kanonik Jan Murziak. Kościół zbudowano według projektu architekta Romana Abramczuka. Kierownictwo techniczne przy budowie sprawował Antoni Stanisławek. Obecnie w kościele urządzane są boczne kaplice.
Od początku istnienia parafii działa dziecięca "Biała Armia" – ruch zainicjowany przez ojca Pio, a od 1998 roku scholka parafialna. Przy parafii funkcjonuje stale świetlica dla dzieci. Jak pozostałe dwie w Józefowie, wspomagana jest przez Stowarzyszenie Forum Chrześcijańskie.
[edytuj] Siostry Dominikanki Misjonarki Jezusa i Maryi
05-420 Józefów
Ul. Piaskowa 48
Tel: (0 22) 789 25 02
Zgromadzenie powstało w Polsce w 1932 roku. Do Józefowa siostry przybyły w 1963 roku i zamieszkały w domku na ulicy Piaskowej. Najpierw zamieszkały w zakrystii parafialnej.
Są one szczególnie zaangażowane w działalność opiekuńczą – odwiedzają chorych. Od 1990 roku siostry podjęły pracę katechetyczną w Szkole Podstawowej nr 1 w Józefowie, a w 1992 r. także w Szkole Podstawowej nr 2 w Michalinie.
Obecnnie wspólnota liczy 5 sióstr, z czego trzy są katechetkami.
[edytuj] Dom Sióstr Albertynek
05-420 Józefów
Ul. 3 Maja 74
Tel: (0 22) 789 24 99
Dom istnieje od 15 lat jako dom przeznaczony dla sióstr Albertynek: chorych i emerytek. Mimo to, siostry działają w józefowskim oddziale Caritasu, opiekując się innymi chorymi. Siostry w miarę swoich możliwości, wydają obiady dla biednych i bezdomnych.
[edytuj] Bracia Doloryści
05-420 Józefów
Aleja Przyszłości 8
Tel: (0 22) 789 29 10
W Józefowie Bracia Doloryści mają siedzibę przy Alei Przyszłości. Teren wykupili w 1949 roku, jako osoby prywatne, po 1980 przepisali je na zakon. Później wybudowano tu dom, żeby móc wieść życie wspólnotowe.
Prowadzą życie apostolskie żyjąc pośród ludzi świeckich. Nie maja habitu zakonnego. Zatrudnieni są jako katecheci, nauczyciele, organiści, kanceliści i rzemieślnicy. Nie mają parafii, żyją z pracy rąk w różnych zawodach.
[edytuj] Dom Prowincjalny Instytutu Ojców Szensztackich
05-420 Józefów
Ul. Nowowiejska 12
Tel: (0 22) 55 60
Instytut został utworzony w 1965 roku przez o. Józefa Kentenicha (1885-1968). W Polsce Ojcowie Szensztaccy powstali w 1981 roku i osiedlili się w Józefowie. Ojcowie są zaangażowani w pracę duszpasterską wśród młodzieży, rodzin, księży. Są do dyspozycji Rodziny Szensztackiej prowadząc rekolekcje, dni skupienia, szkolenia.
[edytuj] Żydowskie domy modlitwy
Miejscowości położone wzdłuż linii Warszawa – Otwock zamieszkiwała do drugiej wojny światowej duża populacja żydowska. W przededniu wojny w Falenicy Żydzi stanowili 66% mieszkańców, zaś w Otwocku 75%.
Społeczność żydowska miała własne szkoły, lecznictwo i system opieki społecznej. Zamozni Żydzi prowadzili pensjonaty, kawiarnie, apteki, zakłady handlowe i przetwórcze. Biedota trudniła się handlem obwoźnym, krawiectwem, szewstwem i innymi zajęciami.
W okresie międzywojennym, wśród Żydów, nawet niezamożnych linia otwocka cieszyła się dużą popularnością. Z informatora "Letniska Falenickie" wynikało, że na terenie Michalina w roku 1938 znajdowało się przynajmniej dziesięć pensjonatów, których właścicielami byli Żydzi, co potwierdza fakt, że społeczność ta była dość liczna i stanowili ją stali mieszkańcy oraz letnicy.
W Józefowie były trzy domy modlitwy. Nie zachował się dom na ul. Uroczej 6, został on rozebrany po wojnie. Istnieje natomiast "Jakubówka" oraz budynek na ul. Wiślanej 5.
Parterowa murowana willa Maksymiliana Jakubowicza, stojąca przy ul. Leśnej 19, powstała około roku 1910. W latach 20. właściciel dobudował do niej trzy drewniane werandy ozdobione motywem Gwiazdy Dawida, a w środkowym obszernym pokoju urządzono dom modlitwy, służącym głównie Żydom odpoczywającym w pobliskich pensjonatach.
Budynek, ze względu na swoją wartość architektoniczną i historyczną, został w 1998 roku włączony do rejestru zabytków.
Przy ulicy Wiślanej znajduje się drewniany dom, w którym jedno pomieszczenie służyło jako miejsce modlitwy. Powojenni mieszkańcy wspominają malowidła na ścianach. Fragment dachu nad tym pomieszczeniem był ruchomy i w okresie Święta Szałasów uchylano go za pomocą specjalnego kołowrotu. Święto jest dokładną realizacją wersetu biblijnego: "Aby wiedziały wasze przyszłe pokolenia, że w szałasach kazałem mieszkać synom izraelskim, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej" (Kpł 23, 42-43). Otwór w dachu dawał możliwość składania dziękczynienia za rosę i deszcz.
Podobno w centrum miasta, w miejscu gdzie dziś obecnie stoi budynek Miejskiego Ośrodka Kultury funkcjonowała łaźnia rytualna (mykwa).
Dziś nie ma prawie śladu po żydowskich mieszkańcach linii otwockiej. Żyją oni jedynie we wspomnieniach starszych osób oraz rozproszonych po całym świecie potomkach żydowskich rodzin.
- Zobacz w osobnych artykułach: Synagoga w Józefowie, Synagoga w Józefowie (ul. Urocza 6), Synagoga w Józefowie (ul. Wiślana 5)'
[edytuj] Ludzie związani z Józefowem
- Michał Elwiro Andriolli polski rysownik, ilustrator i malarz
- Janusz Korwin-Mikke prawicowy publicysta i polityk
- Tadeusz Ślusarski lekkoatleta, mistrz olimpijski w skoku o tyczce z Montrealu 1976
- Emilian Kamiński aktor teatralny, telewizyjny i filmowy
- Justyna Sieńczyłło aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa
- Grzegorz Markowski piosenkarz, wokalista zespołu Perfect
- Patrycja Markowska piosenkarka rockowo-popowa
- Paweł Smoleński
- Robert Luty
- Robert Gawliński muzyk rockowy i wokalista, lider zespołu Wilki
- Tadeusz Nalepa kompozytor, gitarzysta, wokalista, harmonijkarz i autor tekstów
- Seweryn Krajewski muzyk, kompozytor, wokalista, był członkiem zespołu Czerwone Gitary
- Robert Stiller, polski poliglota, tłumacz, pisarz
- Bogdan Loebl poeta, prozaik, autor tekstów piosenek i słuchowisk radiowych
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Józefów nad Świdrem, Wydawnictwo Miejskiego Ośrodka Kultury, 2002, ISBN 83-917627-0-X
- Śladami Żydów polskich, Adam Dylewski, Wydawnictwo Pascal, 2002, ISBN 83-7304-029-3
- Kronika powstań polskich 1794-1944, Marian B. Michalik, Wydawnictwo Kronika, 1994, ISBN 83-86079-02-9
[edytuj] Linki zewnętrzne
Miasta na prawach powiatu: Ostrołęka | Płock | Radom | Siedlce | Warszawa
Powiaty: białobrzeski | ciechanowski | garwoliński | gostyniński | grodziski | grójecki | kozienicki | legionowski | lipski | łosicki | makowski | miński | mławski | nowodworski | ostrołęcki | ostrowski | otwocki | piaseczyński | płocki | płoński | pruszkowski | przasnyski | przysuski | pułtuski | radomski | siedlecki | sierpecki | sochaczewski | sokołowski | szydłowiecki | warszawski zachodni | węgrowski | wołomiński | wyszkowski | zwoleński | żuromiński | żyrardowski
