Kioto
Z Wikipedii
Kioto 京都市 (Kyōto-shi) |
||
Kioto zaznaczone czerwonym punktem na mapie Japonii |
||
Kraj | Japonia | |
Wyspa | Honshū | |
Region | Kinki | |
Prefektura | Kioto | |
Współrzędne geograficzne |
35° 01' N 135° 45' E |
|
Populacja | 1 472 666 os. (na 1 IX 2006 r.) |
|
Obszar | 827,90 km² | |
Gęstość zaludnienia |
1 779 os./km² | |
Symbole miasta | ||
Drzewo | wierzba mandżurska, klon, Cercidiphyllum japonicum |
|
Kwiat | kamelia japońska, różanecznik, sakura (wiśnia) |
|
Ptak | ||
Ratusz Kioto | ||
[[Grafika:|180px]] | ||
Burmistrz | Yorikane Masumoto | |
Adres | 〒604-8571 Kyōto-shi, Nagagyō-ku, Teramachi-Oike 488 |
|
Telefon | 075-222-3111 | |
Galeria w Wikimedia Commons | ||
Szablon |
Kioto (jap. 京都市 – Kyōto-shi, dosłownie stolica stolica lub stolica stolic) – miasto w zachodniej części japońskiej wyspy Honsiu, stolica prefektury Kioto, dawniej siedziba cesarza. Kioto jest częścią obszaru metropolitalnego Keihanshin zamieszkiwanego przez ok. 17,5 mln osób.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pomimo dowodów archeologicznych na istnienie pierwszych osad na wyspach japońskich około 10.000 p.n.e., stosunkowo niewiele wiadomo na temat działań ludzi na tych terenach przed VI w. W VIII w., gdy silne duchowieństwo buddyjskie zaczęło mieszać się w sprawy rządu, cesarz postanowił przenieść stolicę do regionu bez wpływów buddyjskich.
Nowe miasto, Heiankyō (平安京 ; "stolica Heian"), zostało siedzibą dworu cesarskiego w 794. W późniejszym czasie nazwa została zmieniona na Kyoto ("stolica"). Kioto pozostało stolicą Japonii aż do Restauracji Meiji w 1868, gdy rząd został przeniesiony do Edo. Po zmianie nazwy Edo na Tokio ("Wschodnia Stolica"), Kioto było przez krótki czas znane jako Saikyo (西京 Saikyō, czyli "Zachodnia Stolica").
Pod koniec II wojny światowej Stany Zjednoczone rozważały zrzucenie na Kioto bomby atomowej, ostatecznie jednak miasto zostało usunięte z listy celów.
1 września 1956 Kioto zostało miastem oznaczonym rządowym rozporządzeniem.
W 1997 w Kioto odbyła się międzynarodowa konferencja, której efektem było podpisanie Protokołu z Kioto w sprawie redukcji emisji gazów powodujących efekt cieplarniany.
[edytuj] Geografia
Kioto jest położone w środkowo-zachodniej części wyspy Honshu. Ze względu na wznoszące się dookoła miasta góry, Kioto słynie z parnych letnich nocy, z całkowicie nieruchomym powietrzem.
Oryginalne miasto (obecne dzielnice Nakagyo, Shimogyo i Kamigyo) zostało wzniesione na planie regularnej siatki (naśladowano starożytną chińską stolicę z dynastii Tang, Changan (obecnie Xi'an)), w zgodzie z tradycyjną chińską geomancją, z Pałacem Cesarskim zwróconym na południe. Orientacja Pałacu na południe jest przyczyną, dla której Sakyo-ku ("Lewa Stolica") jest na wschodzie, Ukyo-ku ("Prawa Stolica") jest na zachodzie. Obecnie główna dzielnica biurowa znajduje się na południu i w centrum miasta, podczas gdy słabiej zaludniona część północna zachowała wiele zielonych miejsc. Otaczające najstarszą część miasta obszary nie posiadają już regularnej siatki ulic. Charakterystyczny dla Kioto jest fakt, że wszystkie ulice posiadają nazwy (w Japonii przeważnie nie nazywa się ulic).
Kioto jest osłonięte z trzech stron przez góry, nazywane Higashiyama, Kitayama i Nishiyama, o wysokości dochodzącej do 1000 m n.p.m.
Kioto znajduje nad dużą naturalną warstwą wodonośną, obficie zasilają miejskie studnie. W wyniku postępującej urbanizacji zmniejsza się ilość wody deszczowej spływającej do wód podziemnych, co powoduje coraz szybsze wysychanie studni na tym obszarze.
[edytuj] Okręgi miasta
Kioto dzieli się na 11 okręgów (区 – ku):
- Fushimi
- Higashiyama
- Kamigyō
- Kita
- Minami
- Nakagyō
- Nishikyō
- Sakyō
- Shimogyō
- Ukyō
- Yamashina
[edytuj] Demografia
Kioto zajmuje obszar 827,90 km². Szacowana liczba mieszkańców Kioto na rok 2005 wynosi 1 474 764 osób, a gęstość zaludnienia to 1775 osób na km².
[edytuj] Ekonomia
Podstawą ekonomii Kioto są różne formy turystyki. Znajdujące się w mieście zabytki są nieustannym celem wycieczek szkolnych z całej Japonii. Kioto jest również często odwiedzane przez zagranicznych turystów.
Na przemysł składają się głównie niewielkie zakłady, w większości prowadzone przez artystów i rzemieślników produkujących tradycyjne wyroby japońskie. Szczególnym uznaniem cieszą się producenci kimon z Kioto, dzięki którym miasto pozostaje centrum produkcji kimon. Tego typu przemysł traci na znaczeniu ze względu na stagnację obserwowaną w ostatnich latach w sprzedaży tradycyjnych wyrobów.
Jedynym mającym znaczenie nowoczesnym przemysłem w Kioto jest elektronika. W mieście znajdują się centrale znaczących firm, między innymi Nintendo, OMRON, Kyocera (Kyoto Ceramic) i Murata Machinery. W Kioto znajduje się również siedziba międzynarodowej firmy Wacoal. Jednakże wzrost w dziedzinie high-tech nie kompensuje w całości spadku w tradycyjnych dziedzinach działalności. Całkowity wynik Kioto zmniejsza się w porównaniu z innymi miastami w Japonii.
[edytuj] Kultura
Kioto jest uważane za kulturalne centrum Japonii. W czasie bombardowań podczas II wojny światowej Kioto zostało oszczędzone, dzięki czemu jest jednym z najlepiej zachowanych miast w Japonii. W mieście znajduje się 1600 świątyń buddyjskich, 400 chramów shinto, pałace, ogrody i oryginalna architektura. W rejonie Kioto znajduje się wiele z najsłynniejszych japońskich zabytków, między innymi:
- Kiyomizu-dera – wspaniała drewniana świątynia na zboczu góry
- Kinkaku-ji – Złoty Pawilon
- Ginkaku-ji – Srebrny Pawilon
- Heian Jingu – chram shinto ku czci rodziny cesarskiej (zbudowany w 1895)
- Ryoan-ji za słynnym skalnym ogrodem
- Świątynia Shunkoin
- Pałac Cesarski w Kioto
- Cesarska Willa Katsura – jeden z najważniejszych zabytków japońskiej architektury
- Cesarska Willa Shugaku-in – jeden z najpiękniejszych ogrodów japońskich
Inne warte polecenia miejsca w okolicach Kioto to Arashiyama i znajdujące się tam malownicze jezioro, dzielnice rozrywki Gion Kobu, Pontochō, kamishichiken, Gion Higashii Miyagawacho Ścieżka Filozofa, oraz kanały wzdłuż niektórych starszych ulic.
"Historyczne Zabytki Starożytnego Kioto" są wymienione na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Na liście znajduję się Kamo Shrine (Kami i Shimo), Kyō-ō-Gokokuji (Tōji), Kiyomizu-dera, Daigo-ji, Ninna-ji, Saihō-ji (Kokedera), Tenryū-ji, Rokuon-ji (Kinkaku-ji), Jishō-ji (Ginkaku-ji), Ryōan-ji, Hongan-ji, Kōzan-ji, Zamek Nijo oraz miejsca poza miastem.
W Kioto odbywa się wiele festiwali, z których najbardziej znane są cztery:
- Aoi Matsuri – 15 maja
- Gion Matsuri – czerwiec-lipiec, punktem kulminacyjnym jest parada 17 lipca
- Gozan Okuribi – 16 sierpnia
- Jidai Matsuri – 22 października
Kioto jest też słynne z doskałego i oryginalnego jedzenia. Historia miasta pozwalała na szerokie zastosowanie różnych warzyw.
[edytuj] Transport
Duży węzeł komunikacyjny, wielki ośrodek przemysłowy, handlowy, naukowy i kulturowy.
System metra. Liczne muzea i zabytki.
[edytuj] Miasta partnerskie
- Boston, Stany Zjednoczone
- Paryż, Francja
- Kolonia, Niemcy
- Florencja, Włochy
- Kijów, Ukraina
- Xi'an, Chińska Republika Ludowa
- Guadalajara, Meksyk
- Zagrzeb, Chorwacja
- Jogyakarta, Indonezja
- Praga, Czechy
- Jinju, Korea Południowa
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Hanami Web - Kyoto
- Świątynie w Kioto – galerie zdjęć i informacje
Regiony
Hokkaidō • Tōhoku • Kantō • Chūbu (Hokuriku - Kōshin'etsu - Tōkai) • Kinki • Chūgoku • Shikoku • Kyūshū
Prefektury
Aichi • Akita • Aomori • Chiba • Ehime • Fukui • Fukuoka • Fukushima • Gifu • Gunma • Hiroshima • Hokkaidō • Hyōgo • Ibaraki • Ishikawa • Iwate • Kagawa • Kagoshima • Kanagawa • Kōchi • Kumamoto • Kyōto • Mie • Miyagi • Miyazaki • Nagano • Nagasaki • Nara • Niigata • Ōita • Okayama • Okinawa • Ōsaka • Saga • Saitama • Shiga • Shimane • Shizuoka • Tochigi • Tokushima • Tōkyō • Tottori • Toyama • Wakayama • Yamagata • Yamaguchi • Yamanashi
Główne miasta
(Miasta oznaczone rządowym rozporządzeniem)
23 okręgi Tokio • Chiba • Fukuoka • Hamamatsu • Hirosima • Jokohama • Kawasaki • Kitakyūshū • Kōbe • Kioto • Nagoja • Niigata • Osaka • Saitama • Sakai • Sapporo • Sendai • Shizuoka