Kwaterniony
Z Wikipedii
Kwaterniony – struktura algebraiczna (liczby) będąca rozszerzeniem ciała liczb zespolonych. Kwaterniony zostały wprowadzone przez irlandzkiego matematyka Williama Hamiltona w 1843 i służyły opisowi mechaniki w przestrzeni trójwymiarowej. Początkowo kwaterniony były uważane za twór patologiczny, ponieważ nie spełniały reguły przemienności. Choć ich użycie zastąpione zostało wektorami, nadal znajdują zastosowanie tak w matematyce teoretycznej jak i stosowanej, szczególnie w obliczeniach dotyczących obrotów trójwymiarowych.
Współczesna matematyka opisuje kwaterniony jako czterowymiarową, unormowaną algebrę ilorazową nad liczbami rzeczywistymi. Algebra kwaternionów jest oznaczana przez od pierwszej litery nazwiska twórcy. Wspomniana algebra
zajmuje specjalne miejsce w analizie, ponieważ zgodnie z twierdzeniem Frobeniusa jest jednym z trzech skończeniewymiarowych pierścieni ilorazowych zawierających liczby rzeczywiste jako podpierścień.
Spis treści |
[edytuj] Zapis
Jest kilka sposobów przedstawiania kwaternionów. Jednym z nich jest przedstawienie kwaternionów w postaci macierzowej, czyli jako macierzy z przestrzeni takich, że
, gdzie
.
Innym sposobem zapisu macierzowego jest
, dla
.
Innym sposobem zapisu jest postać algebraiczna – wprowadzenie oznaczenia dla szczególnych macierzy (kwaternionów)
pozwoli na zapis dowolnego kwaternionu w postaci
- q = a + bi + cj + dk, gdzie
.
Wtedy nazywa się czasami częścią rzeczywistą kwaternionu q.
Dodatkowo, niech dla
.
[edytuj] Sprzężenie, wyznacznik, moduł
Sprzężenie w kwaternionach definiujemy następującym wzorem:
,
w postaci algebraicznej:
.
Wyznacznik kwaternionu definiujemy wg wzoru
- detq = | z | 2 + | w | 2.
Moduł to pierwiastek z wyznacznika:
,
albo równoważnie w postaci algebraicznej:
[edytuj] Właściwości sprzężenia i modułu
,
,
,
(nierówność trójkąta).
[edytuj] Właściwości
Wykorzystując wspomniany izomorfizm kwaternionów i ich postaci macierzowej otrzymujemy:
- z właściwości dodawania macierzy wnioskujemy, iż suma dwu kwaternionów jest kwaternionem;
- podobnie iloczyn dwu kwaternionów jest kwaternionem,
- dla kwaternionu
:
,
- istnieje kwaternion odwrotny zadany wzorem
.
Zauważmy jeszcze iż:
- mnożenie kwaternionów jest łączne, czyli (ab)c = a(bc),
- zachodzą rozdzielności mnożenia względem dodawania, czyli
- x(y + z) = xy + xz,
- (y + z)x = yx + zx.
Tak zdefiniowane kwaterniony i,j,k spełniają następujące zależności:
- i2 = j2 = k2 = ijk = − 1,
- ij = − ji = k,
- jk = − kj = i,
- ki = − ik = j,
- 1q = q1 = q dla dowolnego q, czyli 1 jest elementem neutralnym mnożenia,
- rq = qr o ile
(jest kwaternionem postaci r + 0i + 0j + 0k), natomiast q dowolnym kwaternionem.
.
[edytuj] Izomorficzność
Ponieważ kwaterniony są uogólnieniem pewnych ciał liczbowych, poniżej wskazujemy izomorfizmy pewnych podzbiorów kwaternionów z tymi ciałami:
- kwaterniony postaci
można utożsamiać z liczbami rzeczywstymi,
- następujące zbiory kwaternionów możemy utożsamiać z ciałem liczb zespolonych:
,
,
.
[edytuj] Własności algebraiczne
[edytuj] Grupa kwaternionów
Z powyższych własności i właściwości działań na macierzach wnioskujemy, iż zbiór {1, − 1,i, − i,j, − j,k, − k} z mnożeniem tworzy grupę.
Zbiór kwaternionów z dodawaniem jako działaniem tworzy grupę abelową, a ponieważ działanie mnożenia jest łączne i zachodzi jego rozdzielność obustronna rozdzielność względem dodawania, to kwaterniony ze wspomnianymi dwoma działaniami tworzą pierścień nieprzemienny (ponieważ ), w którym rozwiązywalne są równania postaci Ax + B = C oraz
.
[edytuj] Ciało skośne
Co więcej: zbiór kwaternionów z działaniami dodawania i mnożenia tworzy ciało skośne, tzn. spełnione są w nim wszystkie aksjomaty ciała z wyjątkiem warunku ab = ba.
[edytuj] Przykłady
Niech
- x = 2 + 3i + 4k
- y = 2 + 3j + 2k
Wtedy
- x + y = 4 + 3i + 3j + 6k,
- xy = (2 + 3i + 4k)(2 + 3j + 2k) =
- = 2(2 + 3j + 2k) + 3i(2 + 3j + 2k) + 4k(2 + 3j + 2k) =
- = 4 + 6j + 4k + 6i + 9ij + 6ik + 8k + 12kj + 8k2 =
- = 4 + 6j + 4k + 6i + 9k + 6( − j) + 8k + 12( − i) + 8( − 1) =
- = − 4 − 6i + 21k
[edytuj] Geometryczna interpretacja mnożenia kwaternionów
Jak liczbę zespoloną tak i kwaternion można przedstawić w postaci sumy części rzeczywistej oraz urojonej a + v. W tej postaci , zaś
wektorem trójwymiarowym. Wtedy iloczyn dwóch wektorów urojonych można wyrazić jako:
, a dwóch kwaternionów - jako:
. We wzorach tym kropka oznacza iloczyn skalarny, a krzyżyk iloczyn wektorowy w przestrzeni trójwymiarowej.
[edytuj] Kwaterniony jednostkowe a obroty przestrzeni trójwymiarowej
Kwaterniony jednostkowe tworzą sferę jednostkową S3 w przestrzeni czterowymiarowej. Grupa ta jest blisko związana z grupą obrotów SO3 przestrzeni trójwymiarowej. Przypiszmy mianowicie dowolnemu kwaternionowi h obrót Th wg wzoru:
- Th(x) = hxh − 1.
Wówczas:
- przekształcenie Th jest obrotem w trójwymiarowej przestrzeni kwaternionów urojonych.
- przekształcenie
definiuje podwójne nakrycie grupy SO3 przez sferę S3.
- jeśli wyrazimy kwaternion h w postaci wykładniczej eva, wtedy Th jest obrotem wokół osi v kąt 2a.