MiG-17

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

MiG-17F
Na zdjęciu Lim-5
Dane podstawowe
Państwo	Związek Radziecki
Wytwórnia	MiG
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	metalowa
Załoga	1 pilot
Historia
Data oblotu	14 stycznia 1950
Dane techniczne
Napęd	1 × Klimow WK-1F, turboodrzutowy
Moc	33,1 kN z dopalaniem
Wymiary
Rozpiętość	9,63 m
Długość	11,36 m
Wysokość	3,80 m
Powierzchnia nośna	22,6 m²
Masa
Własna	4100 kg
Użyteczna	2000 kg
Startowa	6100 kg
Zapas paliwa	1530 litrów
Osiągi
Prędkość max.	1145 km/h
Prędkość przelotowa	690 km/h
Prędkość minimalna	180 km/h
Prędkość wznoszenia	65 m/s
Pułap	16 600 m
Zasięg	1300 km, (1930 km z dodatkowymi zbiornikami)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × działko N-37D kal. 37 mm 2 × działko NR-23 kal. 23 mm 500 kg uzbrojenia pod skrzydłami lub 2 zbiorniki paliwa po 400 litrów

MiG-17 – radziecki samolot myśliwski. Służył w lotnictwie wielu krajów świata.

[edytuj] Historia rozwoju

Samolot powstał w 1949, a pierwszy prototyp oblatano w 1950. Stanowił on rozwinięcie i udoskonalenie myśliwca MiG-15. Pierwszą wersją produkcyjną był różniący się od prototypu silnikiem MiG-17F, następnie wprowadzono wersje przechwytujące wyposażone w radar - MiG-17PF oraz w radar i możliwość przenoszenia pocisków naprowadzanych radarowo - MiG-17PFU. Od 1956 produkowano go również w Polsce jako Lim-5. Produkowano również MiG-17PF jako Lim-5P. W 1963 polscy inżynierowie opracowali wersję rozwojową Lim-6bis wyposażoną w wysięgniki na dodatkowe, podwieszane uzbrojenie oraz spadochron hamujący. Zmieniło się również przeznaczenie – nowa maszyna miała pełnić funkcję samolotu szturmowego. Na jego bazie powstała wersja rozpoznawcza Lim-6bisR. Limy-6 powstałe w wyniku przebudowy Limów-5P otrzymały oznaczenie Lim-6M. Samoloty eksportowane do Chin otrzymały oznaczenie J-4, zaś produkowane w Chinach J-5. Chińczycy opracowali również wersję dwumiejscową JJ-5 eksportowaną do innych krajów pod oznaczeniem FT-5.

Samolot był myśliwcem poddźwiękowym, jednakże w locie nurkowym, z użyciem dopalacza udawało się przekroczyć prędkość dźwięku (1 Ma). Z powodu silnych drgań w zakresie prędkości okołodźwiękowych wprowadzono pewne ograniczenia i loty z prędkością ponad 1 Ma praktycznie nie były wykonywane.

[edytuj] Opis konstrukcji

MiG-17F

Jednomiejscowy (poza chińską wersją JJ-5), jednosilnikowy średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej (duraluminium) i skośnych skrzydłach. Skrzydła o zmiennym skosie krawędzi natarcia, przy kadłubie 45°, dalej 42°, o profilu laminarnym, wielodźwigarowe. Na każdym ze skrzydeł trzy kierownice strug powietrza. Na tylnej krawędzi klapy i lotki. Usterzenie klasyczne, skośne (pionowe - o kącie skosu 56°). Usterzenie poziome zamocowane powyżej połowy wysokości pionowego. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. W części przedniej wlot powietrza do silnika, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina pilota hermetyzowana, typu wentylowanego, w przedniej części kadłuba. Kilkuczęściowa oszklona osłona o kształcie kroplowym, dzieląca się na stały wiatrochron i osłonę odsuwaną do tyłu. Kabina wyposażona w fotel wyrzucany (minimalna wysokość do katapultowania 250 m). Silnik odrzutowy w tylnej części kadłuba. Po obu stronach tylnej części kadłuba hamulce aerodynamiczne o łącznej powierzchni 0,98 m². Podwozie samolotu trójkołowe, z pojedynczymi kołami; golenie główne wciągane w skrzydła, w stronę kadłuba, rozstaw kół 3,849 m.

Napęd stanowił jeden silnik turboodrzutowy ze sprężarką odśrodkową WK-1F o ciągu 33,1 kN z dopalaczem, 25,5 kN bez dopalania. Paliwo w dwóch zbiornikach w kadłubie o pojemności łącznie 1415 l. Z reguły podwieszano dwa dodatkowe zbiorniki paliwa pod skrzydłami o pojemności po 400 l.

Uzbrojenie stałe: dwa działka lotnicze NR-23 kalibru 23 mm (po 80 nabojów) i jedno N-37D kalibru 37 mm (40 nabojów), na wspólnej opuszczanej lawecie pod przednią częścią kadłuba. MiG-17PF był uzbrojony w trzy działka NR-23 23 mm. Automatyczny optyczny celownik żyroskopowy ASP-4NM Krokus z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. MiG-17PF miał stację radiolokacyjną RP-1, potem RP-5 Izumrud.

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
MiG-17

Ciąg oznaczeń samolotów produkowanych przez biuro konstrukcyjne MiG

MiG-1 | MiG-2 | MiG-3 | MiG-4 | MiG-5 | MiG-6 | MiG-7 | MiG-8 | MiG-9 | MiG-11 | MiG-13 | MiG-15 | MiG-17 | MiG-19 | MiG-21 | MiG-23 | MiG-25 | MiG-27 | MiG-29 | MiG-31 | MiG-33 | MiG-35 | MiG-110 | MiG-AT

Radzieckie i rosyjskie samoloty wojskowe z okresu po 1945 roku.

Samoloty myśliwskie
Jak-15 \| Jak-17 \| Jak-23 \| Jak-25 \| Jak-28 \| Ła-11 \| Ła-15 \| MiG-9 \| MiG-15 \| MiG-17 \| MiG-19 \| MiG-21 \| MiG-23 \| MiG-25 \| MiG-29 \| MiG-31 \| Su-9 \| Su-11 \| Su-15 \| Su-27 \| Su-30 \| Su-33 \| Tu-128
Samoloty bombowe
Ił-28 \| M-4 \| Su-24 \| Tu-4 \| Tu-12 \| Tu-14 \| Tu-16 \| Tu-22 \| Tu-22M \| Tu-95 \| Tu-160
Samoloty rozpoznawcze, patrolowe i walki radioelektronicznej
A-50 \| Be-6 \| Be-10 \| Be-12 \| Ił-20 \| Ił-38 \| Tu-126 \| Tu-142
Samoloty szturmowe	Samoloty szkolno-treningowe
Jak-38 \| MiG-27 \| Su-7 \| Su-17 /20/22 \| Su-25	Jak-11 \| Jak-18 \| Jak-52
Samoloty transportowe	Śmigłowce
An-2 \| An-8 \| An-12 \| An-22 \| An-26 \| An-124 \| Ił-14 \| Ił-76	Jak-24 \| Mi-1 \| Mi-2 \| Mi-4 \| Mi-6 \| Mi-8 \| Mi-14 \| Mi-24 \| Mi-26 \| Mi-28 \| Ka-25 \| Ka-27 \| Ka-31 \| Ka-50
Konstrukcje doświadczalne i prototypy
I-250 \| Ił-54 \| Ił-102 \| Jak-25 \| Jak-36 \| Jak-141 \| Ka-22 \| Ła-150 \| Ła-152 \| Ła-156 \| Ła-160 \| Ła-168 \| Ła-176 \| M-50 \| MiG 1-44 \| Su-9 \| Su-9 \| Su-47 \| Tu-80 \| T-4