Saint Kitts i Nevis

Saint Kitts i Nevis jest oficjalnie monarchią konstytucyjną. Obowiązuje konstytucja z 19 września 1983. Głową państwa jest brytyjski monarcha reprezentowany przez gubernatora generalnego. Władza ustawodawcza należy do parlamentu składającego się z 14 deputowanych wybieranych na 5-letnią kadencję. 11 wybiera się w wyborach powszechnych, a 3 jest mianowanych przez gubernatora (2 na wniosek premiera i 1 lidera opozycji). Władzą wykonawczą jest rząd. Członkowie są mianowani przez gubernatora spośród deputowanych parlamentu. Wyspa Nevis ma własne władze ustawodawcze i wykonawcze. Partie polityczne: Partia Pracy Saint Kitts i Nevis.

[edytuj] Geografia

Ze względu na wulkaniczne pochodzenie wyspy są górzyste. Najwyższe wzniesienie na wyspie Sanit Kitts to wulkan Misery (1156 m n.p.m.), a na wyspie Nevis góry osiągają wysokość do 985 m. W południowej części wyspy St. Kitts rozciąga się długi półwysep ze słonym jeziorem. Wyspy dzieli cieśnia Narrows. Wzdłuż wybrzeży wysp ciągną się rafy koralowe. Klimat jest wilgotny, równikowy, ochładzany przez wiejące z północnego wschodu pasaty. Wiosną i latem wyspy są nawiedzane przez cyklony. Góry są porośnięte lasami równikowymi. Ziemie niżej położone podlegają uprawie. Palmy kokosowe rosną zarówno dziko, jak i na plantacjach. Zwierzęta to głównie ptaki oraz ryby i skorupiaki.

[edytuj] Historia

1871 - 1958 część Federacji Wysp Powierniczych
1958 - 1962 część Federacji Indii Zachodnich
1967 Kolonia Saint Kitts-Nevis-Anguilla uzyskuje wewnętrzną autonomię w ramach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
1983 uzyskanie pełnej niepodległości, pozostanie w Brytyskiej Wspólnocie Narodów
1992 początek wystąpień niepodległościowych na wyspie Nevis
1995 nowym premierem zostaje Denzil Douglas
2004 Douglas zostaje wybrany na następną kadencję

[edytuj] Gospodarka

Podstawą gospodarki jest turystyka i rolnictwo. PNB na jednego mieszkańca wynosi 8800 $ (2002). Walutą obowiązującą jest dolar wschodniokaraibski (EC$). Przemysł jest oparty na produkcji cukru, spirytusu, piwa, papierosów, import obejmuje odzież, obuwie i elektronikę. Turystyka rozwija się równomiernie na obu wyspach. W 1992 roku na Saint Kitts i Nevis przyjechało 164 000 turystów

[edytuj] Kultura i sztuka

Literatura ludowa, przekazywana ustnie wolna od wpływów europejskich. W muzyce dominują gorące rytmy karaibskie. W architekturze wykorzystuje się wzory zaczerpnięte z francuskiego budownictwa kolonialnego.

[edytuj] Demografia

(2005)
Liczba ludności	38 958
Ludność według wieku
0 - 14 lat	28 %
15 - 64 lat	63,7 %
ponad 64 lata	8,3 %
Wiek (mediana)
W całej populacji	27,6 lat
Mężczyzn	26,78 lat
Kobiet	28,38 lat
Przyrost naturalny	0,38 %
Współczynnik urodzeń	18,12 urodzin/1000 mieszkańców
Współczynnik zgonów	8,47 zgonów/1000 mieszkańców
Współczynnik migracji	-5,9 migrantów/1000 mieszkańców
Ludność według płci
przy narodzeniu	1,06 mężczyzn/kobiet
poniżej 15 lat	1,05 mężczyzn/kobiet
15 - 64 lat	1 mężczyzn/kobiet
powyżej 64 lat	0,7 mężczyzn/kobiet
Umieralność noworodków
W całej populacji	14,49 śmiertelnych/1000 żywych
płci męskiej	16,25 śmiertelnych/1000 żywych
płci żeńskiej	12,63 śmiertelnych/1000 żywych
Oczekiwana długość życia
W całej populacji	72,15 lat
Mężczyzn	69,31 lat
Kobiet	75,16 lat
Rozrodczość	2,33 urodzin/kobietę

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Saint Kitts i Nevis

Strona internetowa rządu

Państwa Ameryki Północnej

Antigua i Barbuda • Bahamy • Barbados • Belize • Dominika • Dominikana • Grenada • Gwatemala • Haiti • Honduras • Jamajka • Kanada • Kostaryka • Kuba • Meksyk • Nikaragua • Panama • Saint Kitts i Nevis • Saint Lucia • Saint Vincent i Grenadyny • Salwador • Stany Zjednoczone • Trynidad i Tobago

Terytoria autonomiczne i zależne: Anguilla • Antyle Holenderskie^[1] • Aruba • Bermudy • Brytyjskie Wyspy Dziewicze • Grenlandia • Gwadelupa • Kajmany • Martynika • Montserrat • Navassa • Portoryko • Saint-Barthélemy • Saint-Martin • Saint-Pierre i Miquelon • Turks i Caicos • Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych

↑ 15 grudnia 2008 Antyle Holenderskie przestaną istnieć, a w ich miejsce utworzonych zostanie 5 osobnych terytoriów zależnych Holandii: Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius i Sint Maarten