Telluur

Tellurium is in 1782 ontdekt door de Roemeense wetenschapper Franz Joseph Muller von Reichstein. 16 jaar later werd het in 1798 door Martin Heinrich Klaproth voor het eerst geïsoleerd en kreeg het element een naam.

Vanaf de jaren '60 werd tellurium steeds vaker gebruikt in thermo-elektrische apparaten en vrij machinaal bewerkt staal.

De naam tellurium is afkomstig van het Latijnse tellus dat aarde betekent.

[bewerk] Toepassingen

Tellurium wordt veelal gebruikt in legeringen met andere metalen. Het wordt aan lood toegevoegd om het metaal wat sterker en duurzamer te maken en beter bestand tegen zwavelzuur. Wanneer tellurium wordt toegevoegd aan roestvrij staal wordt het eenvoudiger bewerkbaar. Andere toepassingen zijn:

In de keramische industrie.
In combinatie met bismut wordt het gebruikt in thermo-elektrische apparaten.
In legeringen met gietijzer wordt het toegepast in apparatuur voor klimaatbeheersing.

Tellurium wordt in combinatie met cadmium gebruik in sommige zonnepanelen.

[bewerk] Opmerkelijke eigenschappen

In kristallijne vorm is tellurium zilverwit en in zuivere vorm beschikt over een metallieke glans. Toch is het een bros en gemakkelijk verpulverbaar metalloïde. Tellurium is een P-type halfgeleider waarbij de elektrische geleidbaarheid afhankelijk is van de richting waarin de atomen geordend zijn.

Tellurium deelt met selenium en zwavel de eigenschap waarbij de geleidbaarheid afhankelijk is van de hoeveelheid opvallend licht. In een vlam brandt het met een groenblauwe kleur. In gesmolten toestand reageert tellurium met koper, ijzer en staal. In zonnecellen is tellurium zeer effectief voor het opwekken van energie.

[bewerk] Verschijning

Tellurium is een vrij zeldzaam element dat soms vrij in de natuur voorkomt, maar meestal in gebonden toestand. De meest voorkomende verbinding is het mineraal calaveriet. De belangrijkste bron van tellurium zijn slakken die overblijven bij de elektrolytische raffinage van koper.

[bewerk] Isotopen

Meest stabiele isotopen
Iso	RA (%)	Halveringstijd	VV	VE (MeV)	VP
¹²⁰Te	0,096	stabiel met 68 neutronen
¹²¹Te	syn	154 d	EV	1,334	¹²¹Sb
¹²²Te	2,603	stabiel met 70 neutronen
¹²³Te	0,908	1×10¹³ j	EV	0,051	¹²³Sb
¹²⁴Te	4,816	stabiel met 72 neutronen
¹²⁵Te	7,139	stabiel met 73 neutronen
¹²⁶Te	18,952	stabiel met 74 neutronen
¹²⁷Te	syn	109 d	β	0,786	¹²⁷I
¹²⁸Te	31,687	7,7×10²⁴ j	2 β	0,867	¹²⁸Xe
¹²⁹Te	syn	33,6 d	β	1,604	¹²⁹I
¹³⁰Te	33,799	2,7×10²¹ j	2 β	2,528	¹³⁰Xe

In de natuur komen er vijf stabiele isotopen van tellurium voor en er zijn ongeveer 30 radioactieve isotopen bekend, veelal met relatief lange halfwaardetijden van miljoenen jaren.