Gmina Rewal
Z Wikipedii
Gmina Rewal | |||
|
|||
Położenie na mapie powiatu |
|||
Województwo | zachodniopomorskie | ||
Powiat | gryficki | ||
Rodzaj gminy | wiejska | ||
wójt | Robert Marek Skraburski | ||
Urząd gminy | ul. Mickiewicza 19 72-344 Rewal tel. 091 386 26 24 faks 091 386 27 58 (e-mail) |
||
Powierzchnia | 41,13 km² | ||
Liczba sołectw | 7 | ||
Liczba miejscowości | 7 | ||
Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość |
3421 81,20 osób/km² |
||
Strefa numeracyjna | 091 (do 2005) | ||
Tablice rejestracyjne | ZGY | ||
Strona internetowa gminy | |||
BIP gminy |
Gmina Rewal - gmina wiejska w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie szczecińskim.
Siedzibą gminy jest Rewal.
[edytuj] Położenie
Gmina położona jest na Wybrzeżu Trzebiatowskim w dwukilometrowym pasie nad Morzem Bałtyckim w północnej części powiatu gryfickiego i sąsiaduje z gminami:
Odległość z Rewala do stolicy powiatu, Gryfic wynosi około 25 km.
[edytuj] Miejscowości
Miejscowości leżące na terenie gminy Rewal:
- Niechorze (sołectwo)
- Pobierowo (sołectwo)
- Pogorzelica (sołectwo)
- Pustkowo (sołectwo)
- Rewal (sołectwo, wieś gminna)
- Śliwin (sołectwo)
- Trzęsacz (sołectwo)
[edytuj] Historia
Obszar dzisiejszej Gminy Rewal był zamieszkiwany w pierwszych wiekach naszej ery przez Wandalów, a następnie przez Wendów. W X wieku przyłączono te ziemie do Polski. Następnie w roku 1181 roku były one lennem niemieckim. W 1630 roku ziemie te zajęli Szwedzi, którzy panowali tu aż do 1811 roku, kiedy to obszar gminy zaczął należeć do Prus. W XIX wieku na tych terenach przebywały oddziały Napoleona. Duży napływ turystów rozpoczął się w 1896 roku, kiedy otwarto kolej wąskotorową. Turystyka na tych terenach rozwijała się dynamicznie na początku XX wieku oraz w okresie międzywojennym. Po II wojnie światowej obszar gminy należy do Polski i jest częścią Gminy Karnice. W 1973 roku powstaje Gmina Rewal, której granice, pomimo zmian podziału administracyjnego Polski, są takie same do dziś.
[edytuj] Powierzchnia
Według danych z roku 20026, gmina Rewal ma obszar 41,13 km², w tym:
- użytki rolne: 36,0%
- użytki leśne: 32,0%
Gmina stanowi 4,04% powierzchni powiatu.
[edytuj] Warunki klimatyczne
Gmina, podobnie jak cały obszar Polski, położona jest w strefie klimatu umiarkowanego. Klimat kształtuje się pod wpływem mas powietrza atlantyckiego, bezpośrednio oddziałuje nań Morze Bałtyckie. Średnia temperatura roczna powietrza wynosi 8,5°C, w najcieplejszym miesiącu (lipiec) temperatura wzrasta do 17°C, natomiast w styczniu spada do 0°C. Amplituda roczna wynosi 17°C. Klimatyczna zima trwa stosunkowo krótko – średnio 25 dni z pokrywą śnieżną, natomiast okres bezprzymrozkowy – około 203 dni. Średnie nasłonecznienie w ciągu dnia wynosi w roku 4,4 godz. Najwyższe wartości osiąga ono w okresie wiosenno – letnim (od maja do sierpnia) – 7,3 godz. Średnia liczba dni pogodnych wynosi 35, natomiast pochmurnych 130. Wilgotność powietrza kształtuje się pod wpływem morza, co powoduje, iż jej wartość jest podwyższona. Średnia roczna wilgotność względna wynosi 82%. Średnia roczna suma opadów stanowi ok. 625 mm. Najwyższe średnie sumy opadów odnotowuje się w lipcu (75 mm), natomiast najniższe w lutym (30 mm). Średnia roczna liczba dni z burzą wynosi 18. W pasie nadmorskim dominują wiatry zachodnie i południowo – zachodnie. Jest to obszar bardzo wietrzny, o czym świadczy mały udział cisz atmosferycznych we wszystkich porach roku (5%). Charakterystyczną cechą spowodowaną położeniem nadmorskim gminy jest występowanie wiatrów lokalnych, tzw. bryzy morskiej i lądowej. Wiatry te osiągają prędkość 5 m/s. Są one wywołane dobową różnicą temperatur pomiędzy morzem a lądem. Na terenie gminy występuje bardzo małe zagrożenie klimatyczne[1]. Stężenie średnioroczne dwutlenku siarki (SO2) wyniosło w 2005 roku 3,3ug/m³, natomiast ditlenku azotu (NO2)– 9,8ug/m³.
[edytuj] Geologia
Gmina Rewal położona jest na wale pomorskim. Obejmuje północno – wschodnią część antykliny Kamienia Pomorskiego oraz południowo – zachodnią część synkliny Trzebiatowa. Linią graniczną pomiędzy obiema jednostkami tektoniczno – strukturalnymi jest linia Śliwin – Skrobotowo. W podłożu antykliny Kamienia Pomorskiego i synkliny Trzebiatowa, występują odpowiednio: osady węglanowe jury górnej, piaskowce, mułowce, iłowce jury środkowej przechodzące w wapienie, margle i piaskowce jury górnej w okolicach Trzęsacza i Rewala oraz w utwory mioceńskie (Pobierowo – Pustkowo); mułowce kredy dolnej (Śliwin), iłowce i osady węglanowe kredy górnej (Niechorze i Pogorzelica). Osady czwartorzędowe maja miąższość od 40 do 70 metrów. Zalegają tu także osady zlodowacenia środkowopolskiego (szare i brunatnoszare gliny zwałowe – miąższość od 15 do 30 m, występujące na przemian z warstwami osadów piaszczysto – żwirowych). Wśród osadów plejstoceńskich wyróżnia się piaski, żwiry fluwioglacjalne oraz gliny zwałowe, budujące brzeg klifowy. Przymorska dolina wypełniona jest osadami piaszczystymi, nad nią zalega warstwa osadów organicznych. W wyniku zalegania martwego lodu tworzyły się wytopiska w wyniku czego osadzały się materiały typu jeziornego (piaski i mułki) – okolice Jeziora Liwia Łuża. Do utworów holoceńskich zalicza się: piaski, żwiry, mady rzeczne oraz torfy i namuły występujące w głębi lądu; piaski eoliczne zalegające na wydmach oraz budujące wały, piaski morskie plaży.
[edytuj] Rzeźba terenu
Formy ukształtowania powierzchni ziemi:
- w zachodniej części gminy występują wysoczyzny morenowe płaskie i faliste (wysokość bezwzględna wynosi tam ok. 10 – 15 m n.p.m.; zbudowana ona jest z materiałów gliniastych i piaszczystych; obszary oddalone od morza zajmują wydmy lądowe, paraboliczne – o wysokości do 10 m);
- w centralnej i wschodniej części terenu znajdują się: wydmy nadmorskie rozciągające się od Pogorzelicy ku wschodniej części gminy Rewal (wydmy wałowe osiągają tu wysokość do 10 m n.p.m.), plaże oraz mierzeja Liwki (o szerokości 400 – 1200 m i wysokości 1-4 m n.p.m.), która oddziela jezioro Liwia Łuża (jezioro przybrzeżne) od Morza Bałtyckiego;
- w głębi lądu położone są dna ważniejszych dolin marginalnych oraz pradolin Redy – Łaby i Pomorskiej; ich szerokość wynosi 3 km, dno ma płaski kształt i jest zatorfione, teren zaś odwadniają rowy odprowadzające wodę do jeziora Liwia Łuża;
- w zachodniej części wybrzeża występują: klif (o maksymalnej wysokości 20 m n.p.m., na klifie rozpościera się obszar wydm porośniętych lasem sosnowym) oraz plaże.
[edytuj] Stosunki wodne
Wody powierzchniowe gminy Rewal stanowią ok. 6% ogólnej powierzchni terenu (2, 44 km²). Prawie cały obszar gminy znajduje się w zlewni przymorskiej, w której skład wchodzą 3 mniejsze zlewnie cząstkowe (zlewnia jeziora Liwia Łuża i Liwki, wybrzeże od Dziwny do zlewni Liwki i od niej do zlewni Regi). Granicą jego jest dział wodny przebiegający po wyniosłościach wydm. W części zachodniej i wschodniej znajdują się niewielkie obszary, należące do innych zlewni, odpowiednio: do zlewni Dziwny oraz Regi. Na terenie gminy występuje jezioro Liwia Łuża. Jego powierzchnia wynosi około 251 ha. Poziom wody w jeziorze wynosi około 0,4 – 0,5 m. Jest to zbiornik eutroficzny, otoczony szuwarami i w około 20% porośnięty roślinnością. Ze względu na okresowe zasolenie wód jeziora i zrzut wód z oczyszczalni ścieków w Pobierowie mamy do czynienia ze sporym zanieczyszczeniem i skłonnością do degradacji. Zbiornik ten jest własnością Agencji Nieruchomości Rolnych (Oddział Terenowy w Szczecinie). Na wschód od jeziora (ok. 1,5 km) znajduje się Bagno Pogorzelickie, które jest częścią ostoi ptaków[2]. Z jeziora wypływa kanał Liwka, zanikający na plaży, okresowo zalewany przez Bałtyk. Do Liwii Łuży dopływa Kanał Lądkowski, który odprowadza wody z okolicznych terenów. Do sztucznych cieków należy ponadto Kanał Konarzewski. W gminie brak cieków naturalnych. Geologia obszaru nie sprzyja występowaniu głębinowych wód podziemnych dobrej jakości. Płytko zalegające skały mezozoiczne z licznymi uskokami powodują napływ wód mocno zasolonych, co oddziaływuje hydraulicznie na warstwy wodonośne czwartorzędu. W okolicach Niechorza występuje ujęcie kredowych wód mineralizowanych – jony magnezu, sodu, jodu, fluoru, bromu, żelaza. Są to wody o podwyższonej mineralizacji. W Pobierowie i Trzęsaczu znajdują się jurajskie ujęcia, których woda po przebadaniu i analizie może być użyta do przyrodolecznictwa. W niektórych miejscach na terenie gminy wody podziemne mogą mieć wysokie stężenie chlorków, spowodowane ingerencją słonych wód Morza Bałtyckiego. Przybrzeżne wody morskie, przylegające do Gminy Rewal badane są corocznie w okresie wiosenno – letnim przez Wojewódzką Stację Sanitarno – Epidemiologiczną w Szczecinie. Przeprowadzane analizy wody wskazują, iż Bałtyk na odcinku Wybrzeża Rewalskiego posiada wody bardzo dobrej jakości, należące do pierwszej klasy czystości. Wybudowanie oczyszczalni ścieków w Pobierowie znacząco przyczyniło się do tego, że z roku na rok woda morska jest coraz czystsza.
[edytuj] Zasoby przyrody ożywionej
[edytuj] Flora
Na terenie Gminy Rewal występują lasy należące do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie (Nadleśnictwo Gryfice) oraz do Urzędu Morskiego w Szczecinie. Nieznaczną część stanowią lasy prywatne – 19 ha. Lasy Państwowe zajmują powierzchnię 1040,2535 ha. Rośnie tam przede wszystkim sosna, ale także dąb, brzoza, modrzew i świerk. Oprócz lasów występują także zadrzewienia na terenach nieleśnych. Do ważniejszych skupień drzew poza obszarami lasu nalezą:
- aleja kasztanowców w Trzęsaczu;
- aleja lipowa i klonowa w Rewalu;
- parki w Trzęsaczu;
- buki i dęby w Rewalu;
- drzewostan mieszany w Niechorzu;
- drzewostany cmentarzy.
Natomiast na klifie, na terenie należącym do Urzędu Morskiego 40,7% stanowi bór świeży; 27,8% - bór suchy; 15% - bór mieszany świeży; 11,5% - las mieszany świeży; 2,7% - las świeży; 1,3% - las mieszany wilgotny; 1% - bór wilgotny. Głównym gatunkiem tam występującym jest również sosna, która zajmuje 336,71 ha (81,7%), pozostałe gatunki to dąb – 7,82 ha (2,1%), brzoza – 5,52 ha (1,5%) oraz jesion – 2,68 ha (0,8%). Przeważa tu głównie drzewostan w wieku 31 – 50 lat. Prócz drzew występują tu m.in. następujące rośliny:
- rokitnik (Hippophaë rhamnoides) - wyłącznie na klifie;
- jarząb pospolity (Sorbus aucuparia);
- przelot zwyczajny (Anthyllis vulneraria subsp. maritima);
- lnica wodna (Linaria loeselii) – u podnóża klifu;
- wydmuchrzyca (Elymus);
- wierzba iwa (Salix caprea);
- róża polna (Rosa canina);
- głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna);
- leszczyna (Corylus avellana);
- czereśnia dzika (Cerassus avium);
- bez czarny (Sambucus nigra);
- koniczyna łąkowa (Trifolium pratense subsp. maritimum);
- groszek łąkowy (Lathyrus pratensis subsp. maritimum);
- kostrzewa łąkowa (Festuca rubra subsp. sericea);
- bylica polna (Artemisia campestris subsp. sericea).
[edytuj] Fauna
Na terenie gminy wytępują m.in. takie zwierzęta jak: wydra europejska (Lutra lutra), foka szara (Halichoerus grypus), gąsiorek (Lanius collurio), pokrzewka jarzębata (Sylvia nisoria), wodniczka (Acrocephalus paludicola), zimorodek (Alcedo atthis), sowa błotna (Asio flammeus), rybitwa czubata (Sterna sandvicensis), rybitwa białoczelna (Sterna albifrons), mewa mała (Larus minutus), mewa czarnogłowa (Larus melanocephalus), batalion (Philomachus pugnax), derkacz (Crex crex), kropiatka (Porzana porzana), żuraw (Grus grus), błotniak łąkowy (Circus pygargus), błotniak zbożowy (Circus cyaneus), błotniak stawowy (Circus aeruginosus), bielik (Haliaeetus albicilla), rybołów (Pandion haliaetus), orlik krzykliwy (Aquila pomarina), bocian czarny (Ciconia nigra), bocian biały (Ciconia ciconia), bąk (Botaurus stellaris), perkoz rogaty (Podiceps auritus).
Na plaży w Niechorzu przy latarni morskiej, można spotkać fokę szarą – o imieniu „Depka” - wypuszczoną z fokarium Stacji Morskiej Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego w Helu. Jest ona objęta programem „Ratujmy Bałtyckie Foki”
[edytuj] Ochrona przyrody
Gmina Rewal jest specyficznym obszarem, ponieważ prócz miejscowości cała należy do Trzebiatowsko – Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego objętego programem Natura 2000. Znajduje się tam rezerwat ornitologiczny pod nazwą „Jezioro Liwia Łuża”. W pasie przyjeziornym gniazdują takie ptaki, jak[3]:
- łabędź niemy (Cygnus olor);
- perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus);
- gęgawa (Anser anser);
- błotniak stawowy (Circus aeruginosus);
- mewa srebrzysta (Larus argentatus);
- śmieszka (Larus ridibundus);
- srokosz (Lanius excubitor);
- żuraw(Grus grus);
- wąsatka (Panurus biarmicus);
- krwawodziób (Tringa totanus);
- rybitwa zwyczajna (Sterna hirundo).
Ponadto w czasie wędrówek pojawiają się:
- gęś zbożowa (Anser fabalis);
- gęś białoczelna (Anser albifrons);
- świstun (Anas penelope);
- rożeniec(Anas acuta acuta);
- krakwa (Anas strepera).
Oprócz tego chronionego obszaru, leży tam również zabytkowy park przy pałacu w Trzęsaczu, zajmujący powierzchnię 5 ha, wpisany w rejestr zabytków. Występuje tam także wiele pomników przyrody. W Rewalu są to: ostrokrzew kolczasty (jeden z dwóch w Europie okazów rosnących w formie drzewa - wysokość 5,5 m) oraz jesion wyniosły o wysokości 24 m; w Pustkowie: dąb szypułkowy (wysokość 21 m) i dwa wiązy szypułkowe (wysokość 26 m); w Trzęsaczu: pięć lip drobnolistnych (wysokość 19 m). Na terenie gminy zlokalizowane są ponadto zespoły krajobrazowo – przyrodnicze:
- Trzęsacz – część podlegającego abrazji klifu, z plażą, ruinami kościoła i cmentarzem doń przylegającym;
- Niechorze – linia brzegowa oraz fragment wysoczyzny do drogi Śliwn – Niechorze;
- Kanał Liwka – należą do niego Kanał Liwka, pas nadbrzeżny po obu stronach kanału oraz plaża z odcinkiem wałów wydmowych;
- Bielikowe Wydmy – klika pagórków wydm śródlądowych leżących w kompleksie leśnym „Liwski Las”;
- Dolina dopływu Regi – obszar podmokły w okolicach zarastającego jeziora Konarzewo. Jest to ostoja ptactwa wodno – błotnego.
[edytuj] Demografia
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 3393 | 100 | 1643 | 48,4 | 1750 | 51,6 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
82,5 | 40 | 42,5 |
Rok | Liczba ludności1 |
---|---|
1999 | 3 255 |
2000 | 3 189 |
2001 | 3 179 |
2002 | 3 238 |
2003 | 3 281 |
2004 | 3 349 |
2005 | 3 393 |
Gminę zamieszkuje 5,5% ludności powiatu. Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 5951,91 zł. W przeciągu sześciu lat liczba mieszkańców zwiększyła się o 138 osób. Jedynie w latach 2000 i 2001 odnotowano niewielki spadek. Struktura płci i wieku Gminy Rewal (kryterium ekonomiczne) przedstawia się następująco[4]:
- wiek przedprodukcyjny – 683 (mężczyźni – 347, kobiety – 336);
- wiek produkcyjny – 2 237 (mężczyźni – 1 156, kobiety – 1 081);
- wiek poprodukcyjny – 473 (mężczyźni – 140, kobiety – 333).
Największą grupę wiekową stanowią mieszkańcy w przedziale wiekowym 18 – 60 (kobiety), 18 - 65 (mężczyźni).
Piramida wieku społeczeństwa Gminy Rewal charakteryzuje się:
- wysokim udziałem ludności w wieku 20 – 54 lat (ponad 54% w roku 2004);
- niskim udziałem średnich roczników wieku produkcyjnego (wpływ niżu demograficznego lat 60.);
- wysokim udziałem ludności w wieku 50 – 59 lat (wpływ wyżu kompensacyjnego);
- nadwyżką liczby mężczyzn w wieku przedprodukcyjnym (maskulinizacja);
- nadwyżką liczby kobiet po 40 roku życia (feminizacja).
Ruch naturalny cechuje się niewielkim przyrostem – 0,3‰. Liczba urodzeń żywych w roku 2005 wynosiła 28 niemowląt (17 chłopców i 11 dziewczynek), natomiast zgonów było 27 (16 mężczyzn i 11 kobiet). Małżeństw zawarto 11. Współczynnik feminizacji wyniósł 107, rodności 8,25‰, natomiast płodności 33,06‰.[5] W roku 2005 (stan na dn. 30 XII) wyemigrowało z obszaru gminy na pobyt stały 30 osób (w tym 16 kobiet), natomiast osiedliło się na pobyt stały 74 osoby (w tym 37 kobiet). Saldo migracji stałej wyniosło 12,43 osoby na 1000 mieszkańców, w tym zewnętrznej –0,59 osoby na 1000 mieszkańców.[6]
[edytuj] Układ osadniczy
W obrębie Gminy Rewal położonych jest siedem osad typu wiejskiego. Są to: Pobierowo (976 mieszkańców), Pustkowo (123), Trzęsacz (89), Rewal (893), Niechorze (909), Pogorzelica (109) oraz Śliwin (224). Pierwsze sześć wsi to wielodrożnice. Są to miejscowości typowo turystyczne, praktycznie brak w nich zabudowań typowo rolniczych. Budynki są niskie i najczęściej jednorodzinne. Cechą charakterystyczną jest duża liczba zabudowań związanych z obsługą turystów. Natomiast Śliwin jest ulicówką. Osada ta jest w większym stopniu wsią rolniczą i bardziej nastawioną na agroturystykę. Zabudowa tam jest niska, jednorodzinna. Wszystkie miejscowości, prócz Śliwina położone są bezpośrednio nad Morzem Bałtyckim, zaś Śliwin zlokalizowany jest o ok. 1 km od Rewala w głąb lądu.
[edytuj] Gospodarka
[edytuj] Rybołówstwo i rolnictwo
Pracujące, oficjalnie zarejestrowane, w tym sektorze gospodarki na dzień 31 grudnia 2004 roku były trzy osoby.
Rodzaj użytków rolnych | Powierzchnia (ha)1 |
---|---|
Grunty orne | 751 |
Sady | 4 |
Łąki | 471 |
Pastwiska | 141 |
RAZEM | 1 367 |
Rybołówstwo rozwija się w Rewalu i Niechorzu przy zlokalizowanych tam portach rybackich. Przystań w pierwszej z tych miejscowości posiada podstawową infrastrukturę techniczną, natomiast w Niechorzu jest jedynie port plażowy, bez jakiegokolwiek zaplecza. Na 13 łodziach rybackich pracuje ok. 25 rybaków. Jedynie na terenie wsi Śliwin występują gospodarstwa o typowo rolniczym charakterze. Rozwija się tu agroturystyka. Obecnie na terenie gminy znajduje się 7 gospodarstw agroturystycznych, w tym: 3 w Rewalu, 2 w Śliwinie, oraz 1 w Niechorzu i Pobierowie.
[edytuj] Przemysł i budownictwo
Ze względu na położenie w pasie nadmorskim, zabroniona jest tam jakakolwiek działalność przemysłowa (prócz podstawowego przemysłu spożywczego). Zatrudnionych w przemyśle i budownictwie w 2004 roku były 732 osoby (stan z dn. 31 grudnia)1. W budownictwie widoczny jest wzrost zatrudnienia w okresie wiosennym, z powodu prowadzonych prac budowlanych związanych z przygotowaniami obiektów turystycznych do zbliżającego się sezonu.
[edytuj] Usługi
[edytuj] Nierynkowe
Na terenie Gminy Rewal zlokalizowane są trzy ośrodki zdrowia (Rewal, Pobierowo, Niechorze), które świadczą podstawowe usługi medyczne. Oprócz tego funkcjonują również gabinety prywatne. W sezonie turystycznym ze względu na wzmożony ruch odwiedzających gminę, ośrodki zatrudniają dodatkowych specjalistów oraz do ich dyspozycji jest karetka. Opiekę społeczną zapewnia znajdujący się w gminie Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, przy którym działa Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Ogólnie w tych dwóch instytucjach zatrudnionych jest 24 osób. W 2003 roku opieką społeczną objętych było 400 osób, a ponadto pomocy socjalnej udzielono 189 osobom.
Wychowanie przedszkolne zapewniają tam 3 przedszkola samorządowe (Niechorze – 40 dzieci, Rewal – 45, Pobierowo – 42; rok szkolny 2003/2004) oraz przedszkole prowadzone przez Siostry Służebniczki w Niechorzu (15 dzieci). W Gminie Rewal działają 3 szkoły podstawowe (Rewal – 102 uczniów, Niechorze – 90, Pobierowo – 67; rok szkolny 2003/2004) oraz dwa gimnazja publiczne (Pobierowo – 40 uczniów, Rewal – 140; rok szkolny 2003/2004). Wykształcenie średnie zapewnia liceum ogólnokształcące mieszczące się w miejscowości Rewal. Kadra nauczycielska liczy 67 osób. Szkoła podstawowa i gimnazjum w Pobierowie funkcjonuje w ramach Zespołu Szkół Ogólnokształcących – Centrum Edukacyjnego Archidiecezji Szczecińsko – Kamieńskiej. Gimnazjum, szkoła podstawowa i przedszkole w Rewalu działa w ramach Zespołu Szkół Sportowych w Rewalu.
W Rewalu usytuowany jest Posterunek Powiatowej Komendy Policji w Gryficach. Zatrudnia on 10 policjantów. Posterunek policji obejmuje swym działaniem Gminę Rewal oraz Gminę Karnice. Na obszarze gminy funkcjonuje ponadto Straż Gminna, która została powołana w 1996 roku. Jej siedziba mieści się obok posterunku policji w Rewalu. Zatrudnionych jest tam dziesięcioro funkcjonariuszy. Straż Gminna spełnia takie zadania, jak np.: ochrona spokoju i porządku publicznego, kontrola ruchu drogowego, zabezpieczanie miejsca przestępstwa, ochrona porządku podczas zgromadzeń oraz imprez publicznych.
W gminie jest także Ochotnicza Straż Pożarna, w której skład wchodzą placówki w Niechorzu i Pobierowie. Liczą one około 50 czynnych strażaków oraz ratowników (w tym płetwonurków). Jej podstawowymi celami jest gaszenie pożarów, walka z żywiołami oraz ratownictwo medyczne, ekologiczne, chemiczne oraz technologiczne. Jednostka w Niechorzu posiada:
- średni samochód ratowniczo – drogowy;
- ciężki samochód gaśniczo – ratowniczy;
- łódź motorowa z przyczepą;
- samochód terenowy do ratownictwa wodnego;
- sprzęt do bezpośredniego ratowania ludzi;
- sprzęt do nurkowania.
W posiadaniu jednostki w Pobierowie znajdują się:
- średni samochód ratowniczo – drogowy;
- ciężki samochód gaśniczo – ratowniczy;
- lekki samochód ratowniczo – drogowy;
- sprzęt do bezpośredniego ratowania ludzi.
Zlokalizowana w gminie jest również Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Rewalu. Prowadzi ona swoją działalność na terenie wszystkich gmin powiatu gryfickiego oraz w gminach Świerzno i Dziwnów należących do powiatu kamieńskiego. W placówce zatrudnionych jest 36 funkcjonariuszy. Obsługują oni dwa przejścia graniczne położone poza granicami Gminy Rewal: w Dziwnowie oraz Mrzeżynie. W okresie letnim działa ratownictwo morskie. Około 80 ratowników zapewnia bezpieczeństwo na 6 kąpieliskach strzeżonych (o łącznej długości ok. 2 000 m). Ochroną turystów na tychże kąpieliskach zajmują się wynajęte, specjalistyczne firmy ratownicze, wyposażone w profesjonalny sprzęt. W ramach kultury w gminie istnieją takie instytucje; jak: kino w Pobierowie oraz trzy biblioteki działające przy szkołach podstawowych.
Na obszarze gminy działa również kilka stowarzyszeń:
- Stowarzyszenie Miłośników Rybołówstwa Morskiego,
- Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów,
- Rewalskie Towarzystwo Śpiewacze,
- Rewalska Organizacja Turystyczna,
- Stowarzyszenie Miłośników Latarń Morskich.
Infrastruktura sportowa na obszarze gminy jest bardzo dobrze rozwinięta. W Rewalu znajduje się duża hala sportowo – widowiskowa o olimpijskich rozmiarach parkietu oraz przylegające do niej boisko wraz z bieżnią. Oprócz tego znajdują się tam korty tenisowe. Ponadto przy każdej ze szkół znajduje się boisko sportowe oraz sale gimnastyczne. W gminie prowadzi działalność Ludowy Klub Sportowy „Wybrzeże Rewalskie Rewal”, występujący obecnie (sezon 2006/2007) w grupie zachodniopomorskiej IV ligi.
[edytuj] Rynkowe
Oprócz podstawowych usług, tj. sklepy ogólnospożywcze, tekstylne, zakłady fryzjerskie, duże znaczenie ma handel związany z pamiątkami oraz akcesoriami plażowymi, a także zakłady gastronomiczne otwierane w większości jedynie w tracie sezonu letniego.
W gminie czynne są 4 urzędy pocztowe: Rewal (kod 72-344), Pustkowo (kod 72-345), Pobierowo (kod 72-346), Niechorze (kod 72-350).
[edytuj] Zabytki
Do rejestru zabytków, które zostały objęte ochroną prawną należą:
- Latarnia Morska Niechorze z 1866 roku
- Ruiny kościoła z przełomu XIV/XV wieku w Trzęsaczu
- Rybacka zabudowa na rynku w Niechorzu – pochodzi ona z XVIII – XIX wieku
- Neogotycki kościół z drugiej połowy XIX wieku w Trzęsaczu
- Zespół pałacowo – folwarczny w Trzęsaczu – budowla datowana jest na XVIII – XIX wiek.
- Rybacka zabudowa na rynku w Niechorzu – pochodzi ona z XVIII – XIX wieku.
- Stanowisko archeologiczne w Śliwinie – grodzisko z wczesnego średniowiecza, a także punkt ze starożytności oraz okresu wpływów rzymskich.
- Kolej wąskotorowa
[edytuj] Muzea
W gminie funkcjonuje także Muzeum Rybołówstwa Morskiego zlokalizowane na terenie wsi Niechorze. Ekspozycję otwarto w czerwcu 1944 roku. Jest ona prezentowana w trzech niewielkich salach oraz w plenerze. Wystawa ukazuje specyfikę zawodu rybaka oraz interesujący wycinek kultury pomorskie. W plenerze prezentowana jest wystawa łodzi rybackich, które przekazali jako dar sami rybacy.
[edytuj] Turystyka
Nadmorski charakter gminy powoduje, iż zaplecze turystyczne jest bardzo dobrze rozwinięte. W gminie funkcjonowało w 2005 roku[4]:
- 1 hotel (kategoria **) całoroczny, 300 miejsc noclegowych, korzystających 7 835 osób (w tym 2 717 z zagranicy;
- 3 pensjonaty, 126 miejsc noclegowych, 2 316 korzystających (w tym 544 z zagranicy);
- 1 schronisko młodzieżowe, 134 miejsc noclegowych, 2 426 turystów (w tym 22 z zagranicy);
- 43 ośrodki wczasowe (w tym 14 całorocznych), 6 471 miejsc noclegowych (w tym 2 783 całoroczne), korzystających 50 676 (w tym 7 568 z zagranicy);
- 6 ośrodków kolonijnych, 1 305 miejsc noclegowych, 4 799 korzystających (w tym 7 z zagranicy);
- 7 ośrodków szkoleniowo – wypoczynkowych (w tym 4 całoroczne), 1 032 miejsc noclegowych (w tym 578 całorocznych), korzystających 12 086 (w tym 145 z zagranicy);
- 2 kempingi, 536 miejsc noclegowych, 1 368 korzystających (w tym 790 z zagranicy);
- 3 pola biwakowe, 223 miejsc noclegowych, 1 328 korzystających (w tym 35 z zagranicy);
- 6 zespołów ogólnodostępnych domków turystycznych, 410 miejsc noclegowych, 1 389 korzystających (w tym 29 z zagranicy);
- 9 obiektów pozostałych (w tym 1 obiekt hotelowy całoroczny), 274 miejsc noclegowych, 975 korzystających (w tym 213 z zagranicy).
Przez gminę przebiegają 3 szlaki turystyczne:
- Szlak Nadmorski im. Czesława Piskorskiego (Europejski Szlak Dalekobieżny E-9)
- Przebieg szlaku na terenie gminy: (ze Świnoujścia) Pobierowo, Pustkowo, Trzęsacz, Rewal, Niechorze (do Trzebiatowa)
- Długość szlaku na terenie gminy: 11,9 km
- Szlak Pobrzeża Rewalskiego
- Szlak Liwiej Łuży
- Przebieg szlaku na terenie gminy: Niechorze, Pogorzelica, Skalno, Liwia Łuża, Niechorze
- Długość szlaku na terenie gminy: 9,8 km
[edytuj] Transport
[edytuj] Drogi
Na obszarze gminy znajdują się następujące szlaki komunikacyjne: drogi gminne, drogi powiatowe, droga wojewódzka oraz linia kolei wąskotorowej. Ogólna długość sieci drogowej w Gminie Rewal wynosi 82 km, w tym dróg gminnych – 56 km, zaś powiatowych 13 km. Przez jej terytorium przebiega fragment drogi wojewódzkiej nr 102 (Międzyzdroje – Kołobrzeg) o długości 13 km. Gęstość dróg równa jest 229,3 km na 100 km².
[edytuj] Kolej
Rewal uzyskał połączenie kolejowe w 1896 r. po wybudowaniu kolei wąskotorowej z Gryfic Wąsk. do Niechorza o początkowej szerokości 750 mm, zmienionej w 1900 r. na 1000 mm. W 1913 r. linię przedłużono do Trzebiatowa Wąsk. łącząc ją ze wschodnią linią z Gryfic Wąsk. przez Brojce. W 1991 i 1996 r. zamknięto wschodnią linię, a w 1999 r. fragment zachodniej z Pogorzelicy Gryf. do Trzebiatowa Wąsk. Linia z Gryfic Wąskotorowych do Pogorzelicy Gryfickiej jest obecnie jedyną czynną linią kolei wąskotorowej w województwie. Obecnie w gminie czynnych jest 5 stacji: Trzęsacz, Rewal, Śliwin, Niechorze i Pogorzelica.
[edytuj] Infrastruktura techniczna
Sieć telekomunikacyjna pokrywa wszystkie wsie gminy. 31.12.2003 r.)
Miejscowość | Ilość abonentów |
---|---|
Pobierowo | 589 |
Pustkowo | 65 |
Trzęsacz | 47 |
Śliwin | 100 |
Niechorze | 402 |
Pogorzelica | 137 |
Rewal | 436 |
RAZEM | 1780 |
Liczba abonentów korzystających z usług telekomunikacjnych jest wysoka i wynosi 536 na 1000 mieszkańców. Obszar całej gminy objęty jest zasięgiem wszystkich operatorów telefonii komórkowej.
Energia elektryczna dla zwykłych odbiorców jest dostarczana drogą nadziemną. Głównym źródłem ciepła w gminie jest gaz ziemny. Dostęp do niego mają wszystkie miejscowości, długość gazociągów wynosi 68,2 km.
Gmina produkuje 880 ton odpadów rocznie. Obecnie usuwaniem odpadów zajmują się przystosowane do tego firmy. Zostają one wywożone poza teren gminy. W roku 2002 Gmina Rewal przystąpiła do Celowego Związku Gmin R-XXI, którego celem jest minimalizacja ilości odpadów wytwarzanych w sektorze komunalnym oraz wdrożenie nowoczesnego systemu ich odzysku i unieszkodliwiania, spełniającego standardy Unii Europejskiej. W ramach CZG R-XXI budowany jest Regionalny Zakład Zagospodarowania Odpadów w Słajsinie.
Miejscowości Gminy Rewal zaopatrywane są w wodę pochodzącą z gminnej sieci wodociągowej. Cała gmina objęta jest siecią wodociągową o długości 55,7 km. Gmina Rewal w całości pokryta jest przez sieć kanalizacyjną. Ilość powstających ścieków waha się od 1 500 m³ do 9 000 m³ w sezonie letnim. Oczyszczane są one przez biologiczną oczyszczalnię ścieków w Pobierowie. Dziennie oczyszczalnia oczyszcza 12 500 m³ ścieków.
[edytuj] Galeria
Niechorze - Zabytkowy dom rybacki na rynku. |
Niechorze - Wnętrze Muzeum Rybołówstwa Morskiego. |
Trzęsacz - Ruiny kościoła na klifie. |
|
Trzęsacz - Zespół pałacowo–folwarczny. |
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Wybrzeże Rewalskie
- Polska Baza Kolejowa (stacja Rewal)
- Zdjęcie satelitarne gminy (TerraServer)
- Wybrzeże Rewalskie
- Forum wybrzeża rewalskiego
- Przewodnik po obiektach turystycznych Gminy Rewal
- Strona o Gminie Rewal po niemiecku
[edytuj] Bibliografia i przypisy
- ↑ Koźmiński Cz., Michalska B., Atlas zasobów i zagrożeń klimatycznych Pomorza, Akademia Rolnicza w Szczecinie, Szczecin 2004
- ↑ Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Ostoje ptaków w Polsce, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Gdańsk 1994.
- ↑ Herbach J. (red), Siedliska morskie i przybrzeżne, nadmorskie i śródlądowe solniska i wydmy. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Tom 1, Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004.
- ↑ 4,0 4,1 Województwo Zachodniopomorskie - Podregiony, Powiaty, Gminy - 2004, US Szczecin, Szczecin 2005
- ↑ Rocznik Statystyczny Województwa Zachodniopomorskiego 2000, US Szczecin, Szczecin 2001.
- ↑ Departament Statystyki Społecznej GUS, Urząd Statystyczny Olsztyn.
Miasta: Gryfice • Płoty • Trzebiatów
Gminy: Brojce • Gryfice • Karnice • Płoty • Rewal • Trzebiatów