Siły pokojowe w Jugosławii
Z Wikipedii
Dane o Misjach Pokojowych ONZ zaczerpnięto ze strony internetowej Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie.
Spis treści |
[edytuj] UNMIK - misja trwająca
- Misja Tymczasowej Administracji ONZ w Kosowie (United Nations Interim Administration Mission in Kosovo)
- Czas trwania: 10 czerwca 1999 r. - ........
- Cele i działalność misji: W 1999 r. doszło do interwencji NATO mającej na celu przerwanie konfliktu w prowincji Nowej Jugosławii - Kosowie. ONZ postanowiła włączyć się w zadanie odbudowy zniszczonej prowincji i przywrócenie ładu i bezpieczeństwa. Na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 10 czerwca 1999 r. utworzono cywilną administrację w Kosowie UNMIK. Do podstawowych zadań UNMIK należy:
- utrzymanie porządku i bezpieczeństwa
- koordynację pomocy humanitarnej wszystkich międzynarodowych agencji
- popieranie odbudowy najważniejszej infrastruktury w prowincji
- pełnienie podstawowych funkcji administracyjnych
- dążenie do ustanowienia trwałej autonomii i samorządności w Kosowie
- ułatwianie politycznego procesu określającego przyszły status Kosowa
- zapewnienie bezpiecznego i niezagrożonego powrotu wszystkich uchodźców do ich domów w Kosowie
- Personel (na koniec 2003 r.): 38 żołnierzy, 4 097 policjantów, 4189 osób personelu cywilnego i lokalnego
- Specjalny Przedstawiciel Sekretarza Generalnego: Joachim Rücker (Niemcy)
[edytuj] UNPROFOR
- Siły Ochronne ONZ dla Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Jugosławii (Serbia i Czarnogóra) i Macedonii. (United Nations Protection Force)
- Czas trwania: luty 1992 r. - marzec 1995 r.
- Miejsce działań: Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Jugosławia (Serbia i Czarnogóra) i Macedonia.
- Cele i przebieg misji: Siły pokojowe utworzono w celu zapobieżenia eskalacji konfliktu, jaki ogarnął terytorium byłej Jugosławii w 1991 r. UNPROFOR początkowo miał działać w Chorwacji w celu załagodzenia sporu i stworzenia warunków do zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa koniecznych do rozpoczęcia rozmów nad rozwiązaniem kryzysu. Mandat upoważniał do utrzymywania kontroli nad trzema "strefami ochronnymi ONZ" w Chorwacji wolnymi od zbrojnych ataków i niepokojów. W 1992 r. mandat UNPROFOR powiększono o monitorowanie innych terytoriów, pełnienie funkcji granicznych, kontrola przepływu ludności w strefach, nadzór nad demilitaryzacją półwyspu Prevlaka i kontrola tamy Peruca. W toku działań doszły obowiązki wprowadzenia w życie porozumienia rozejmowego zawartego w marcu 1994 r. miedzy rządem Chorwacji a społecznością Serbów. Po rozszerzeniu konfliktu na Bośnię i Hercegowinę w czerwcu 1992 mandat sił został rozszerzony, a ich kontyngent zwiększony. Od tej pory zadaniem UNPROFOR było także m.in. zapewnienie bezpieczeństwa lotniska w Sarajewie i ochrona pomocy humanitarnych. Wokół pięciu miast bośniackich ustanowiono strefy bezpieczeństwa ONZ pod nadzorem sił pokojowych. Siły Ochronne ONZ miały prawo używać siły jedynie w samoobronie i w odpowiedzi na ataki na strefy bezpieczeństwa, jak też współpracować z siłami NATO w działaniach powietrznych. UNPROFOR sprawował nadzór nad wprowadzeniem porozumienia o zawieszeniu broni pomiędzy rządem Bośni i siłami bośniackich Chorwatów w lutym 1994 r. Monitorował także ustalenia o zawieszeniu broni negocjowane przez rząd Bośni i siłami bośniackich Serbów, które weszły w życie 1 stycznia 1995 r. W Macedonii UNPROFOR rozmieszczony został jeszcze w grudniu 1992 r. w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa. 31 marca 1995 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ postanowiła przekształcić UNPROFOR na 3 oddzielne misje, jakkolwiek pozostające ze sobą w łączności.
- Personel (w marcu 1995 r.): 38 599 żołnierzy, 803 policjantów, 4632 personelu cywilnego i lokalnego.
- Siedziba misji: Zagrzeb (Chorwacja).
- Straty ludzkie: 167 osób.
Zobacz: UNPROFOR
[edytuj] UNCRO
- Operacja ONZ Przywrócenia Zaufania w Chorwacji. (United Nations Confidence Restoration Operation )
- Czas trwania: marzec 1995 r. - styczeń 1996 r.
- Cele i przebieg misji: Ustanowiona 31 marca 1995 r. na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ misja UNCRO zastąpiła siły UNPROFOR w Chorwacji. Żołnierzy i obserwatorów rozmieszczono na obszarach kontrolowanych przez Serbów: zachodniej Slawonii, Krajiniei wschodniej Slawonii. Obserwatorzy stacjonowali również na półwyspie Prevlaka. Mandat UNCRO obejmował zadania polecone w porozumieniu o zawieszeniu broni z 29 marca 1994 r. Ponadto do obowiązków UNCRO należały:
- pomoc we wprowadzaniu porozumienia gospodarczego z 2 grudnia 1994 r.
- pomoc we wprowadzaniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczących regionu
- udział w kontroli i monitorowaniu granic pomiędzy Chorwacją a Bośnią i Hercegowiną i Chorwacją a Federalną Republiką Jugosławii
- pomoc w dostarczaniu pomocy humanitarnej do Bośni i Hercegowiny przez terytorium Chorwacji
- nadzór nad demilitaryzacją półwyspu Prevlaka.
-
- Zadecydowano, że UNCRO będzie pełniło tymczasowo funkcje pomocnicze dla regionu w celu stworzenia warunków, które przyczyniłyby się do zawarcia porozumienia zapewniającego terytorialną integralność Chorwacji i gwarantującego prawo i bezpieczeństwo wszystkim żyjącym tam społecznościom. Chorwacka siłowa reintegracja Slawonii i Krajiny w maju i sierpniu 1995 r. wyeliminowała potrzebę istnienia UNCRO i rozpoczęto jej wycofanie. Jedynie Wschodnia Slawonia - kontrolowana jeszcze przez Serbów - pozostawała pod nadzorem UNCRO. Jednakże ten problem postanowiono rozwiązać w rozmowach chorwacko - serbskich. Rozmowy te toczyły się przy udziale ONZ i zakończyły porozumieniem z 12 listopada 1995 r. w Dayton. Zapewniało ono pokojową reintegrację w ramach Chorwacji i wzywało Radę Bezpieczeństwa ONZ do ustanowienia tymczasowej administracji mającej zarządzać regionem przez okres przejściowy. Wraz z ustanowieniem administracji ONZ mandat UNCRO wygasł 15 stycznia 1996 r.
-
- Personel ( listopad 1995 r.): 6 581 żołnierzy, 296 policjantów, 194 obserwatorów wojskowych, personel miejscowy.
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Bangladesz, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Egipt, Estonia, Finlandia, Francja, Ghana, Hiszpania, Holandia, Indonezja, Irlandia, Jordania, Kanada, Kenia, Litwa, Malezja, Nepal, Niemcy, Nowa Zelandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Portugalia, Rosja, Senegal, Słowacja, Stany Zjednoczone, Szwecja, Szwajcaria, Tunezja, Turcja, Ukraina, Wielka Brytania.
- Siedziba misji: Zagrzeb (Chorwacja).
- Straty ludzkie: 17 osób.
[edytuj] UNMOP
- Misja Obserwacyjna ONZ na Półwyspie Prevlaka (Chorwacja). (United Nations Mission of Observers in Prevlaka )
- Czas trwania: luty 1996 r. - grudzień 2002 r.
- Cele i przebieg misji: Misja UNMOP została ustanowiona 1 lutego 2002 r. zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ i zastąpiła działającą wcześniej misję UNCRO. Obszarem działania był półwysep Prevlaka w Chorwacji, gdzie nadzorowano zdemilitaryzowany obszar, sporny pomiędzy Chorwacją a Jugosławią. Do zadań misji UNMOP należało również utrzymywanie łączności z lokalnymi władzami poprzez regularne spotkania, co miało dopomóc w redukcji napięcia, zapewnieniu pokoju i bezpieczeństwa oraz tworzenia zaufania pomiędzy stronami konfliktu. Szef Obserwatorów Wojskowych utrzymywał także kontakty z władzami w Zagrzebiu i Belgradzie.
- Personel: 28 obserwatorów wojskowych, 9 osób personelu cywilnego i lokalnego.
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Bangladesz, Belgia, Brazylia, Czechy , Dania, Egipt, Finlandia, Ghana, Indonezja, Irlandia, Jordania, Kenia, Nepal, Nowa Zelandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Rosja, Szwajcaria, Ukraina.
- Siedziba misji: Cavtat koło Dubrownika (Chorwacja).
[edytuj] UNPREDEP
- Siły Zapobiegawcze ONZ – zastąpienie UNPROFOR w Macedonii. (United Nations Preventive Deployment Force)
- Czas trwania: marzec 1995 r. - luty 1999 r.
- Cele i przebieg misji: Siły UNPREDEP ustanowiono 31 marca 1995 r. rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ w celu zastąpienia sił UNPROFOR w Macedonii. Mandat UNPREDEP pozostał w zasadzie ten sam: monitorowanie i zapobieganie wszelkim zagrożeniom dla pokoju i stabilizacji na obszarze Macedonii. Po zakończeniu mandatu UNCRO i UNPROFOR siły UNPREDEP uzyskały status niezależnej misji, kontrolowanej bezpośrednio przez centrum ONZ w Nowym Jorku. UNPREDEP kontrolował sytuacje wzdłuż granic Macedonii z Jugosławią i Albanią. Współpracował z cywilnymi agencjami działającymi w regionie. W 1995 r. siły te dysponowały 24 stałymi pozycjami obserwacyjnymi wzdłuż 420 km linii granicznych Macedonii i 33 tymczasowymi stanowiskami. Przeprowadzano dziennie blisko 40 patroli granicznych. Siły Zapobiegawcze ONZ utrzymywały bliską współpracę z misją OBWE w Skopje i misją Komisji Europejskiej w Macedonii. Ustanowiły także robocze kontakty z centrum działań NATO w Kosowie. W lutym 1999 r. mandat UNPREDEP nie został odnowiony i funkcje sił zapobiegawczych zakończyły się.
- Personel ( luty 1999 r.): 1 049 żołnierzy, 26 policjantów, 35 obserwatorów wojskowych, 203 personelu cywilnego i lokalnego.
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Bangladesz, Belgia, Brazylia, Kanada, Czechy, Dania, Egipt, Finlandia, Ghana, Indonezja, Irlandia, Jordania, Kenia, Nepal, Nowa Zelandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Portugalia, Rosja, Szwecja, Szwajcaria, Turcja, Ukraina, Stany Zjednoczone.
- Siedziba misji: Skopje (Macedonia).
- Straty ludzkie: 4 osoby.
[edytuj] UNMIBH
- Misja ONZ w Bośni i Hercegowinie (United Nations Mission in Bosnia and Hercegovina).
- Czas działania: grudzień 1995 r. - grudzień 2002 r.
- Cele i przebieg misji: 21 grudnia 1995 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ, ustanowiła na początkowy okres 1 roku' siły policyjne ( United Nations International Police Task Force) i biuro ONZ w Bośni i Hercegowinie. Ustanowienie tej misji było zgodne z porozumieniem z 14 grudnia 1995 r. kończącego wojnę w Bośni i Hercegowinie. Siły te nazwano Misją ONZ w Bośni i Hercegowinie (UNMIBH). Jej mandat wygasł 31 grudnia 2002 r. Mandat misji obejmował: monitorowanie, obserwowanie i nadzór nad wprowadzaniem prawa i systemu sprawiedliwości oraz udzielanie wszelkiej pomocy rządowi Bośni i Hercegowiny w zakresie organizacji i zarządzaniem lokalnym personelem policyjnym. UNMIBH ściśle współpracował z Wysokim Przedstawicielem Wprowadzenia Porozumienia Pokojowego wyznaczonego przez Londyńską Konferencję Pokojowego Wprowadzenia Porozumienia Pokojowego i zaaprobowanego przez Radę Bezpieczeństwa ONZ. Zadaniem przedstawiciela była koordynacja działań organizacji i agencji zaangażowanych w cywilne aspekty umowy pokojowej w Bośni i Hercegowinie. W czasie działalności, pokojowa misja otrzymała dodatkowe obowiązki: prowadzenie dochodzeń w sprawach o naruszenia praw człowieka przez policję i inne organy porządkowe oraz utworzenia specjalnych oddziałów porządkowych i policyjnych zajmujących się powrotami uchodźców, przestępczością zorganizowaną, narkotykami, korupcją i terroryzmem. Ściśle współpracowała z misją Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.
- Personel (wrzesień 2002 r.): 1414 policjantów, 1569 osób personelu cywilnego i lokalnego.
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Austria, Bangladesz, Bułgaria, [[Kanada], Chile, Chiny, Czechy, Dania, Egipt, Estonia, Fidżi, Finlandia, Francja, Niemcy, Ghana, Grecja, Węgry, Islandia, Indie, Indonezja, Irlandia, Włochy, Jordania, Kenia, Litwa, Malezja, Nepal, Holandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Portugalia, Rumunia, Rosja, Senegal, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajlandia, Turcja, Tunezja, Ukraina, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Vanuatu.
- Straty ludzkie: 34 osoby.
[edytuj] UNTAES
- Tymczasowa Administracja ONZ dla Wschodniej Slawonii, Baranii i Zachodniego Sirmium (Chorwacja) (United Nations Transitional Administration for Eastern Slavonia, Baranja and western Sirmium)
- Czas trwania: styczeń 1996 r. - styczeń 1998 r.
- Cele i przebieg misji: U źródeł powołania UNTAES leży porozumienie zawarte pomiędzy rządem Republiki Chorwacji a lokalnymi władzami chorwackich Serbów podpisane 12 listopada 1995 r. kończące konflikt zbrojny. Wzywało ono Radę Bezpieczeństwa ONZ do ustanowienia tymczasowej administracji we Wschodniej Slawonii, Baranii i zachodniego Sirmium w celu zarządzania prowincją przez początkowy okres 12 miesięcy, możliwy do przedłużenia na następne 12 miesięcy na żądanie którejkolwiek ze stron. Rada Bezpieczeństwa ONZ ustanowiła UNTAES na mocy rezolucji 1037 (1996). Tymczasowa administracja miała pomóc zreintegrować region zgodnie z porządkiem konstytucyjnym Republiki Chorwacji.
- Personel: 2 346 żołnierzy, 404 policjantów, 97 obserwatorów wojskowych
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Austria, Bangladesz, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Egipt, Fidżi, Finlandia, Ghana, Holandia, Indonezja, Irlandia, Jordania, Kenia, Litwa, Nepal, Nowa Zelandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Rosja, Słowacja, Stany Zjednoczone, Szwecja, Szwajcaria, Tunezja, Ukraina.
- Siedziba misji: Vukowar (Chorwacja).
[edytuj] UNPSG
- Policyjna Grupa Wsparcia ONZ dla Wschodniej Slawonii, Baranii i Zachodniego Sirmium (Chorwacja). (United Nations Civilian Police Support Group).
- Czas działania: styczeń - październik 1998 r.
- Miejsce: Wschodnia Slawonia, Baranja i Zachodnie Sirmium (Chorwacja)
- Cele i przebieg misji: Policyjna grupa wsparcia UNPSG rozpoczęła swą działalność na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ z 19 grudnia 1997 r. Przejęła ona zadania policyjne od kończącej swój mandat UNTAES. Zadaniami UNPSG było dalsze monitorowanie działalności policji chorwackiej w rejonie Dunaju, ze szczególnym uwzględnieniem problemu powrotu uchodźców. Misja policyjna została ustanowiona na okres 9 miesięcy i po tym czasie zakończyła swoją działalność.
- Personel (wrzesień 1998 r.): 114 policjantów + personel cywilny i lokalny.
- Państwa uczestniczące: Argentyna, Bangladesz, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Egipt, Estonia, Finlandia, Francja, Ghana, Hiszpania, Holandia, Indonezja, Irlandia, Jordania, Kanada, Kenia, Litwa, Malezja, Nepal, Niemcy, Nowa Zelandia, Nigeria, Norwegia, Pakistan, Polska, Portugalia, Rosja, Senegal, Słowacja, Stany Zjednoczone, Szwecja, Szwajcaria, Tunezja, Turcja, Ukraina, Wielka Brytania.
- Siedziba misji: Vukovar (Chorwacja).