Korsyka

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Corse


Herb regionu	Flaga regionu

Stolica

Ajaccio

Ludność (1999)
• ogółem
• gęstość

260 196
30 os./km²

8 680 km²

360

Prezydent regionu

Camille de Rocca Serra

Departamenty

Corse-du-Sud (2A)
Haute-Corse (2B)

Położenie na mapie Francji

Korsyka (korsykański: Corsica, franc.: Corse) - wyspa na Morzu Śródziemnym, położona na zachód od Włoch i na południowy wschód od Francji. Cieśnina Bonifacio oddziela ją od położonej na południu włoskiej Sardynii. Korsyka tworzy odrębny francuski region administracyjny.

W 1975 roku wyspę podzielono na dwa departamenty: Corse-du-Sud (2A) i Haute-Corse (2B). Wcześniej Korsyka tworzyła jeden departament o numerze 20. Powstałe departamenty są w większym stopniu wyrazem ambicji dwóch największych miast Korsyki - Bastii i Ajaccio - niż rozsądnej polityki regionalnej, bowiem oba mają niewielki potencjał ludnościowy i ekonomiczny.

[edytuj] Geografia

Mapa hipsometryczna Korsyki

Wnętrze wyspy jest bardzo górzyste. Najwyższy szczyt Monte Cinto sięga 2710 m n.p.m.

Korsyka jest bardzo słabo zaludniona. Na 1 km² przypada zaledwie 30 mieszkańców. Największe miasta na wyspie to: Ajaccio (47,9 tys. mieszk.) i Bastia (41,2).

[edytuj] Historia

Położenie Korsyki sprawiało, że była ona zawsze ważną bazą operacji militarnych, stąd też toczone przez wieki walki między Włochami a Francją o jej zajęcie. Możliwość zjednoczenia z Sardynią była postrzegana jako niebezpieczna ewentualność, zwłaszcza przez Wielką Brytanię, ponieważ dawałoby to zbyt silną pozycję na Morzu Śródziemnym. Wyspa stała się ostatecznie częścią Francji w 1768, kiedy to Genua oddała ją w zamian za długi.

Na Korsyce urodził się Napoleon Bonaparte, którego rodzice stanowili pomniejszą lokalną arystokrację. W tym czasie była ona pod francuską kontrolą i korsykańscy szlachcice mogli uzyskać francuskie tytuły szlacheckie. Tak też zrobili rodzice Napoleona, którego posłano do francuskich szkół.

Inną ważną postacią na wyspie jest Pasquale Paoli (1725-1807) - korsykański generał i patriota, który walczył o niepodległość Korsyki, najpierw przeciwko Genui, a potem Francji.

[edytuj] Sytuacja polityczna

Sytuacja polityczna na wyspie jest dość skomplikowana, a ludność podzielona jest w swoim stosunku do Francji. Na wyspie działa kilka ruchów separatystycznych, walczących o niepodległość Korsyki. Najważniejszy z nich to Narodowy Front Wyzwolenia Korsyki (Front de Libération Nationale de la Corse, FNLC) oraz Armata Corsa. Bardziej umiarkowani lokalni przywódcy są zwolennikami poszerzenia autonomii wyspy: większej promocji języka korsykańskiego, większych uprawnień regionalnego samorządu oraz zwolnień od niektórych podatków państwowych. Francuski rząd obawia się jednak tych dążeń, gdyż mogłoby to zagrozić jedności państwa. Jednocześnie ruchy niepodległościowe nie zdobyły nigdy większości w czasie wyborów na wyspie, co wskazuje na brak odpowiedniego poparcia wśród mieszkańców.

Topografia Korsyki

Niektóre organizacje rozpoczęły też akcje terrorystyczne, podkładając bomby oraz dokonując zamachów na ważne osobistości (np. 6 lutego 1998 zabito prefekta Claude'a Érignaca), by wymóc na Francji przyznanie niepodległości. Niektóre znane są także z wymuszeń pieniędzy na rzecz ich organizacji. Osoby niepłacące mogą spodziewać się zniszczenia swojego dobytku. Organizacje te prowadzą także akcje zastraszania nie-Korsykan mieszkających na wyspie oraz tych, którzy współpracują z administracją państwową, np. żandarmów.

W 2000 premier Lionel Jospin zgodził się na zwiększenie autonomii w zamian za powstrzymanie przemocy. Przeciwstawiła się temu gaullistowska opozycja we francuskim Zgromadzeniu Narodowym, gdyż według nich doprowadziłoby to do żądań autonomii przez inne regiony kraju (np. Bretanii, Prowansji czy Alzacji) i być może nawet rozpadu Francji. Proponowana autonomia miała także zawierać ochronę języka korsykańskiego corsu, który podobnie jak inne francuskie języki regionalne były przedmiotem negatywnej polityki francuskiej, zniechęcającej do ich używania.

6 lipca 2003 odbyło się na wyspie referendum w sprawie zwiększenia autonomii oraz modyfikacji zakresu działań niektórych instytucji politycznych, zaproponowane przez premiera Jeana-Pierre'a Raffarina oraz ministra spraw wewnętrznych Nicolasa Sarkozy'ego. Większość głosujących odrzuciła jednak ten projekt.